وحشی بافقی

کمال‌الدّین یا شمس‌الدّین محمّد وحشی بافقی یکی از شاعران نامدار سدهٔ دهم ایران است که در سال ۹۳۹ هجری قمری در شهر بافق از توابع یزد چشم به جهان گشود. دوران زندگی او با پادشاهی شاه طهماسب صفوی و شاه اسماعیل دوم و شاه محمد خدابنده هم‌زمان بود. وی تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش سپری نمود. وحشی در جوانی به یزد رفت و از دانشمندان و سخنگویان آن شهر کسب فیض کرد و پس از چند سال به کاشان عزیمت نمود و شغل مکتب‌داری را برگزید. وی پس از روزگاری اقامت در کاشان و سفر به بندر هرمز و هندوستان، در اواسط عمر به یزد بازگشت و تا پایان عمر (سال ۹۹۱ هجری قمری) در این شهر زندگی کرد.

وحشی بافقی
سردیس وحشی بافقی در بوستان وحشی بافقی یزد
نام اصلی
کمال‌الدّین (شمس‌الدّین) محمّد
زاده۹۱۱ خورشیدی
۹۳۹ قمری
بافق، ایران
محل زندگیبافق، یزد، ایران
درگذشته۹۶۱ خورشیدی (۵۰ سال)
۹۹۱ قمری
یزد ایران
آرامگاهیزد، میان خیابان امام خمینی
روبه‌روی شاهزاده فاضل کوی سربرج،
(بنای آرامگاه تخریب گشته)
تخلصوحشی
پیشهشاعر
زمینه کاریادبیات فارسی، شعر
ملیتایرانی
در زمان حکومتشاه تهماسب صفوی
شاه اسماعیل دوم
شاه محمد خدابنده
سبک نوشتاریهندی، مکتب وقوع، واسوخت، عاشقانه
کتاب‌هادیوان وحشی بافقی

آثار وحشی

این شاعر بزرگ روزگار خود را با اندوه و سختی و تنگدستی و تنهایی گذراند و در اشعار زیبا و دلکش او سوز و گداز این سال‌های تنهایی مشخص است. وی غزل‌سرای بزرگی بود و در غزلیات خود از عشق‌های نافرجام، زندگی سخت و مصائب و مشکلات خود یاد کرده‌است. کلیات وحشی متجاوز از نُه هزار بیت و شامل قصیده، ترکیب بند و ترجیع بند، غزل، قطعه، رباعی و مثنوی است.
وحشی دو منظومهٔ عاشقانه دارد: یکی ناظر و منظور شامل ۱۵۶۱ بیت بر وزن مفاعیلن مفاعیلن فعولن و در بحر هزج مسدس محذوف که عشق پسران شاه و وزیری را بر یکدیگر روایت می‌کند، دیگری فرهاد و شیرین به استقبال از خسرو و شیرین نظامی گنجه‌ای بر وزن مفاعیلن مفاعیلن فعولن و در بحر هزج مسدس محذوف. مثنوی نخستین به سال ۹۶۶ به پایان رسید امّا مثنوی دوم که از شاهکارهای ادب دراماتیک پارسی است، هم از عهد شاعر شهرت بسیار یافت لیکن وحشی ۱۰۷۰ بیت از آن را ساخت. بعدها وصال شیرازی شاعر مشهور سده سیزدهم هجری (۱۲۶۲-۱۱۹۲) سروده و با افزودن ۱۲۵۱ بیت آن را به پایان رسانیده‌است. شاعری دیگر به نام صابر شیرازی بعد از وصال ۳۰۴ بیت بر این منظومه افزود. خلد برین در ۵۸۶ بیت مثنوی مشهور دیگری از وحشی به پیروی از مخزن‌الاسرار نظامی گنجه‌ای بر وزن مفتعلن مفتعلن فاعلن در بحر سریع مسدس مطوی مکشوف سروده شده است.[1] مثنوی‌های کوتاهی از وحشی در مدح و هجو و نظایر آن‌ها بازمانده که اهمیت منظومه‌های یادشده را ندارد.
دیوان وحشی بافقی ۹۰۷۶ بیت مشتمل بر ۳۹۵ غزل شامل ۲۳۳۸ بیت، ۴۳ قصیده شامل ۱۸۷۰ بیت، ۴۳ قطعه شامل ۲۲۴ بیت، ۶۶ رباعی شامل ۱۳۲ بیت، ۱۱ ترکیب بند شامل ۵۸۵ بیت، ۱ ترجیع بند شامل ۱۲۵ بیت، ۱ مخمس شامل ۱۲ بیت، ۱۰ مثنوی شامل ۳۷۹۰ بیت است که با تصحیح عزیزالله علیزاده در انتشارات فردوس در تهران در سال ۱۳۹۲ در ۶۷۲ صفحه منتشر شده‌است.[2]

دا یارب آن روزی که من از چشم یار افتم که گر از چشم یار افتم ز چشم اعتبار افتم شراب لطف پر در جام می‌ریزی و می‌ترسم که زود آخر شود این باده و من در خمار افتم به مجلس می‌روم اندیشناک ای عشق آتش دم بدم بر من فسونی تا قبول طبع یار افتم ز یمن عشق بر وضع جهان خوش خنده‌ها کردم معاذالله اگر روزی به دست روزگار افتم تظلم آنقدر دارم میان راهت افتاده که چندانی نگه داری که من بر یک کنار افتم عجب کیفیتی دارم بلند از عشق و می‌ترسم که چون منصور حرفی گویم و در پای دار افتم دگر روز سواری آمد و شد وقت آن وحشی که او تازد به صحرا من به راه انتظار افتم

نمونه‌ای دیگر

من آن مرغم که افکندم به دام صد بلا خود رابه یک پرواز بی‌هنگام کردم مبتلا خود را
نه دستی داشتم بر سر نه پایی داشتم در گلبه دست خویش کردم این‌چنین بی‌دست و پا خود را
چنان از طرح وضع ناپسند خود گریزانمکه گر دستم دهد از خویش هم سازم جدا خود را
گر این وضع است می‌ترسم که با چندین وفاداریشود لازم که پیشت وانمایم بی‌وفا خود را
چو از اظهار عشقم خویش را بیگانه می‌دارینمی‌بایست کرد اول به این حرف آشنا خود را
ببین وحشی که در خوناب حسرت ماند پا در گلکسی کو بگذراندی تشنه از آب بقا خود را

ترانه‌سرایی

سالاثرخوانندهآهنگسازتنظیم‌کنندهتوضیحات
۱۳۹۸من ندانستممحسن چاوشیمحسن چاوشیمحسن چاوشیقطعه‌ای از آلبوم قمارباز
۱۳۹۵ناآشناعلی همایون-علی همایون
۱۳۹۴همخوابمحسن چاوشیمحسن چاوشیبهروز صفاریاناولین قطعه برای سریال شهرزاد
۱۳۹۳پریشانیامیر بهمنش-امیرحسین کهنسالآلبوم شهریور ۹۳ منتشر شد
۱۳۹۲عبور از مهعلی زند وکیلی-علی زند وکیلیآلبوم در سال ۹۲ منتشر شد
۱۳۹۱غلط کردم غلطمحسن چاوشیمحسن چاوشیامیرجمال فرداولین قطعه آلبوم من خود آن سیزدهم
۱۳۹۱رمیدیممحسن چاوشیمحسن چاوشیکوشان حدادقطعه‌ای از آلبوم من خود آن سیزدهم
۱۳۶۱آواز جداییمعینانوشیروان روحانیانوشیروان روحانیاز آلبوم ترانه سال

جستارهای وابسته

پانویس

  1. دیوان وحشی بافقی، ص ۱۳
  2. دیوان وحشی بافقی، صص ۳ و ۱۳

منابع

  1. اطلاعات (برگرفته و بازنویسی‌شده) از وبگاه آفتاب
  2. http://www.aftab-magazine.com/articles/2006036.html بایگانی‌شده در ۴ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
  3. دیوان وحشی بافقی، ویراستهٔ حسین آذران (نخعی)، مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر، چاپ دهم، تهران، ۱۳۸۸. غزل شمارهٔ یک (صفحهٔ ۱۴۱) و غزل شمارهٔ شش (صفحهٔ ۱۴۴) ISBN 978-964-00-0758-7 خانهٔ کتاب بایگانی‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
  4. دیوان وحشی بافقی (غزلیات، قصاید، قطعات، رباعیات، ترکیب‌بند، ترجیع‌بند، مخمس، مثنوی)، مصحح: عزیزالله علیزاده، تهران:انتشارات فردوس، ۱۳۹۲، ۶۷۲ صفحه، شابک: ISBN 978-964-320-521-8 خانهٔ کتاب بایگانی‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۷ توسط Wayback Machine

پیوند به بیرون

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به وحشی بافقی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.