رشیدی سمرقندی
ابومحمد بن محمد رشیدی سمرقندی[1] شاعر ایرانی پارسی گوی قرن ۶ ه.ق فرارود و از مردم سمرقند بود. القاب وی سیدالشعرا[2] و تاج الشعرا[3] میباشند. رضاقلیخان هدایت نام وی را «ارشدی» آورده و گفته نام وی ابومحمد است.[4] عوفی دربارهٔ وی گفته که وی چندین تصنیف سروده و چندین کتاب تألیف کرده و زینت نامه یکی از نتایج خاطر اوست. هدایت هم منظومه ای به نام مهر و وفا را از منظومههای وی دانسته.
منابع
- لباب الالباب، ج۲، ص۱۷۶.
- چهارمقاله نظامی عروضی، ص۴۶
- «حواشی تاریخ بیهقی» سعید نفیسی ج۳
- «مجمعالفصحاء» رضاقلیخان، ج۱ ص۸۷
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.