رشیدی سمرقندی

ابومحمد بن محمد رشیدی سمرقندی[1] شاعر ایرانی پارسی گوی قرن ۶ ه‍.ق فرارود و از مردم سمرقند بود. القاب وی سیدالشعرا[2] و تاج الشعرا[3] می‌باشند. رضاقلی‌خان هدایت نام وی را «ارشدی» آورده و گفته نام وی ابومحمد است.[4] عوفی دربارهٔ وی گفته که وی چندین تصنیف سروده و چندین کتاب تألیف کرده و زینت نامه یکی از نتایج خاطر اوست. هدایت هم منظومه ای به نام مهر و وفا را از منظومه‌های وی دانسته.

منابع

  1. لباب الالباب، ج۲، ص۱۷۶.
  2. چهارمقاله نظامی عروضی، ص۴۶
  3. «حواشی تاریخ بیهقی» سعید نفیسی ج۳
  4. «مجمع‌الفصحاء» رضاقلی‌خان، ج۱ ص۸۷
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.