محمدرضا عبدالملکیان
محمدرضا عبدالملکیان از شاعران معاصر ایرانی است که در سال ۱۳۳۱ خورشیدی در نهاوند دیده به جهان گشود.
محمدرضا عبدالملکیان | |
|---|---|
 محمدرضا عبدالملکیان در حال سخنرانی در دومین رویداد صبح خلاق تهران | |
| زاده | ۱۳۳۱ ایران، نهاوند |
| محل زندگی | ایران، تهران |
| زمینه کاری | شاعر، |
| ملیت |  ایران |
| رویدادهای مهم | فیلم جهان را به شاعران بسپارید به کارگردانی مهدی سلطانی روایتی ست مستند از زندگی محمدرضا عبدالملکیان |
| فرزند(ان) | گروس عبدالملکیان نسیم عبدالملکیان |
سبک اشعار
او از شاعران نوگو و نوجوی عصر انقلاب و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی محسوب می‌شود. در ابتدا به قالب چهارپاره‌های پیوسته روی آورد. اما بیشتر اشعارش در قالب نو نیمایی و سپید سروده شده‌است. اغلب شعرهای وی رنگ و بوی عاشقانه با درون‌مایه اجتماعی دارد که با لحنی ساده و خوش‌آهنگ به دور از ابهام بیان شده‌اند.[1]
زندگی‌نامه
عبدالملکیان، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در نهاوند ادامه داد و پس از ادامه تحصیل در رشته کشاورزی، با اخذ درجه کارشناسی «مهندسی کشاورزی» در سال ۱۳۵۷ در مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران به کار مشغول و در سال ۱۳۶۳ به وزارت کشاورزی منتقل شد. او تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ارشد در رشته مدیریت ادامه داد و در حال حاضر به عنوان مدیرکل دفتر آموزش‌های رسمی و حرف کشاورزی مشغول کار است. عبدالملکیان کار شعر را از دوره دبیرستان آغاز کرد و در سال ۱۳۵۴ نخستین مجموعه شعرش را منتشر کرد. او طی بیش از ۳۰ سال فعالیت شعری علاوه بر چاپ و انتشار چندین عنوان مجموعه شعر، عهده‌دار مسئولیت‌های گوناگون فرهنگی و ادبی نیز بوده‌است و از جمله در حال حاضر مدیر عامل دفتر شعر جوان، عضو هیئت مدیره انجمن شاعران ایران و عضو شورای عالی خانه هنرمندان است.[2]
آثار
- ساده با تو حرف می‌زنم
- مه در مه
- ریشه در ابر
- مهربانی
- ردپای روشن باران
- گل چه پایان قشنگی دارد (یادنامه سلمان هراتی)
- حالا که آمده‌ای
- حالا که رفته‌ای (یادنامه قیصر امین‌پور)[3]
- آوازهای آبادی
- پل خواب
نمونه اشعار
شعر آب و آیینه[4]
تو چرا جنگیدی؟
پسرم می‌پرسید،
من تفنگم در مشت،
کوله‌بارم بر پشت ام است،
بند پوتینم را محکم بستم
مادرم، آب و آیینه و قرآن در دست،
روشنی در دل من منور است
بار دیگر پسرم می‌پرسد،
تو چرا می‌جنگی؟
با تمام دل خود می‌گویم:
تا چراغ تو را نگیرد دشمن پسرم!
جستارهای وابسته
منابع
- کوروش کمالی سروستانی، یکی قطره‌باران… ،۱۳۷۸، نشر قلمکده، ص ۲۴۸
- «دربارهٔ ما، انجمن شاعران ایران». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۷ مه ۲۰۱۱.
- مرثیه‌های «محمدرضا عبدالملکیان» برای «قیصر امین‌پور» منتشر شد
- آب و آیینه
پیوند به بیرون
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.