بهرام صادقی
بهرام صادقی (۱۵ دی ۱۳۱۵، نجف آباد - ۱۲ آذر ۱۳۶۳، تهران) نویسنده معاصر ایرانی، نویسنده داستان کوتاه و از مهمترین چهرههای جُنگ اصفهان بود. از وی یک مجموعه داستان کوتاه به نام سنگر و قمقمههای خالی و همچنین یک داستان بلند به نام ملکوت باقی ماندهاست. اغلب داستانهای وی نمایانگر فروپاشی و بیهودگی زندگی شهری است. کتاب ملکوت او نشانگر فلسفه زندگی است.
بهرام صادقی | |
---|---|
زاده | ۱۵ دی ۱۳۱۵ نجفآباد، اصفهان |
درگذشته | ۱۲ آذر ۱۳۶۳ (۴۷ سال) در منزلش در تهران ایست قلبی |
لقب | صهبا مقداری |
پیشه | شاعر، نویسنده |
زمینه کاری | داستان کوتاه |
ملیت | ایرانی |
کتابها | «ملکوت» (داستان بلند) سنگر و قمقمههای خالی (مجموعه داستان) |
همسر(ها) | ژیلا پیرمرادی |
فرزند(ان) | دو دختر |
زندگی
بهرام صادقی در ۱۵ دی ۱۳۱۵ در نجفآباد به دنیا آمد. دوران ابتدایی را در دبستان دهقان نجفآباد گذراند و سپس به همراه خانواده به اصفهان نقل مکان کرد و در دبیرستان ادب اصفهان مشغول به تحصیل شد. در آنجا بود که با افرادی چون منوچهر بدیعی، محمد حقوقی و رامین فرزاد و ایرج باقرپور آشنا شد و به تدریج توانست برخی از اشعارش را در مجلات به چاپ برساند. در سال ۱۳۳۴ و پس از قبولی در رشته پزشکی دانشگاه تهران، اصفهان را ترک کرد و مقیم تهران شد.[1]
از بیست سالگی همزمان با تحصیل در رشتهٔ پزشکی، داستانهایش را در مجلات ادبی به چاپ میرساند. وی پس از سی سالگی کمتر مینوشت. اولین داستان کوتاهاش وقتی بیست سال سن داشت منتشر شد و «ملکوت»، تنها داستان بلندش، را در بیست و پنج سالگی منتشر کرد.[2] برخی منتقدان ملکوت را با رمان بوف کور صادق هدایت مقایسه میکنند.[3]
مجموعه داستان «سنگر و قمقمههای خالی»، داستان بلند «ملکوت» و چند داستان کوتاه پراکنده، کل آثار او را تشکیل میدهند. همین دو کتاب چاپ شده آنقدر بود که او را از بزرگترین داستان نویسان معاصر ایران و صاحب سبکی پیشرو بدانند.
بهرام صادقی در شامگاه دوازدهم آذر ۱۳۶۳ به دلیل ایست قلبی در منزلش در تهران درگذشت.
از نگاه دیگران
- گلشیری در آن مراسم فوت بهرام صادقی را یکی دیگر از بازیهای عجیب و شوخیهای متفاوت صادقی میخواند و میگوید: «او همچنان دارد با ما شوخی میکند. من میدانم که این هم یکی از شوخیهای اوست».[4]
- خسرو گلسرخی میگوید: «نوشتههای بهرام صادقی کارنامهٔ دو دهه از تاریخ زندگی اجتماعی ماست».[5]
کتابشناسی
- سنگر و قمقمههای خالی ناشر کتاب زمان (۱۳۴۹)
- ملکوت - تنها داستان بلند بهرام صادقی[6]
- وعده دیدار با جوجوجیتسو
آثار دربارهٔ بهرام صادقی
- محمدرضا اصلانی، «بهرام صادقی: بازماندههای غریبی آشنا» (انتشارات نیلوفر، ۱۳۸۴)
- روح اله مهدی پورعمرانی« مسافری غریب و حیران » نقد و بررسی داستان های کوتاه بهرام صادقی، نشر روزگار، 1379
- حسن محمودی «خون آبی بر زمین نمناک؛ در نقد و معرفی بهرام صادقی»، نشر آسا، ۱۳۷۷
- صادقیه در بیات اصفهان؛ کیوان طهماسبیان، نشر گمان، ۱۳۹۴
پانویس
- «سالشمار زندگی و آثار بهرام صادقی». مجله آزما. مرداد ۱۳۸۳. پارامتر
|پیوند=
ناموجود یا خالی (کمک) - «همه آنچه دربارهٔ بهرام صادقی باید بدانید!». مد و مه. بایگانیشده از اصلی در ۱۶ فوریه ۲۰۱۵. دریافتشده در ۵ ژانویه ۲۰۱۴.
- «بهرام صادقی / چاپ هشتم ملکوت». سایت بانک اطلاعات نشریات کشور (به نقل از روزنامه اعتماد). ۸۶/۸/۱۰. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - «بهرام صادقی خودش را وقف ادبیات نکرد». عصرایران. ۱۲ آذر ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ آوریل ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲۱ آوریل ۲۰۱۳.
- «صادقی بهرام». بنیاد ادبیات داستانی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۶ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۹.
- م. ملک (۱۸ تیر ۱۳۸۶). «بهرام صادقی: رئالیسم جادوئی پیش از گارسیا مارکز». سایت اندیشه سرا. از پارامتر ناشناخته
|. این رمان توسط مترجم مغربی دکتر احمد موسی به زبان عربی ترجمه، و انتشارات الربیع در قاهره آن را به سال 2018 چاپ و منتشر کردهاست. نشانی=
صرفنظر شد (کمک); پارامتر|پیوند=
ناموجود یا خالی (کمک)
پیوند به بیرون
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به بهرام صادقی در ویکیگفتاورد موجود است. |