جمالی دهلوی

حامد بن فضل‌اللّه جمالی دِهلَوی، (۸۶۲ یا ۸۴۵ ه. - ۹۴۲ ه.) از پارسی‌گویان هند بود.

جمالی دهلوی
زادهٔ۸۶۲ یا ۸۴۵ هجری
درگذشت۹۴۲ هجری
عنوانشیخ جمالی کَنْبَوی، درویش جمالی، ملاجمالی، شاه فضل‌اللّه جمالی، جمال‌الدین فضل اللّه
مذهبتصوف
فرزندانحسن، عبدالحی حیاتی (شاعر)، عبدالرحمان متخلص به گدایی (شاعر)

وی شاعر، تذکره‌نویس و از مشایخ سهروردیه در هند بود. نام‌آوری او بیشتر به خاطر نوشتن کتاب تذکره سِیرالعارفین است. این تذکره زندگی‌نامه کوتاه سیزده عارف از سلسله‌های چشتیه و سهروردیه را در بر دارد.

جمالی در زمان پادشاهی بهلول لودی (۸۵۵-۸۹۴ هجری) زاده شد و در زمان سکندر لودی (۸۹۴-۹۲۳ ه.) شهرت همگانی یافت.

آثار

  • تذکره سیرالعارفین (زندگی‌نامه سرایندگان)
  • مرآةالمعانی (مثنوی عرفانی به فارسی)
  • مهر و ماه، (داستان عاشقانه شاهزاده‌ای به نام ماه و شاهزاده خانمی به نام مهر، سروده در ۹۰۵، به سفارش اهالی تبریز)
  • دیوان اشعار به فارسی

آثار منسوب:

  • بیان الحقایق احوال سیدالمرسلین، در شرح احوال پیامبر
  • محبوب‌الصادقین، (شامل پنج مثنوی)

منابع

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به جمالی دهلوی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
    • بر پایه پیشگفتار: جمالی دهلوی، مثنوی مهر و ماه (۹۰۵ ه.)، مقدمه و تصحیح حسام‌الدین راشدی، راولپندی: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، ۱۳۵۳ خورشیدی
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.