میر سید علی همدانی
امیر سیدعلی‌بن‌شهاب[1] معروف به میر سید علی همدانی (زاده: ۱۲ رجب ۷۱۴ همدان - درگذشت: ذیحجه ۷۸۶، کُنَر) قطب سلسله ذهبیه[2][3]، عالم، شاعر ایرانی قرن هشتم و از مبلغان عمده اسلام در کشمیر هند و از بزرگان سلسله کبرویه بود. بیش از ۱۱۰ اثر به وی منسوب است. از وی به عنوان «امیر کبیر»، «شاه همدان» و «حضرت علی ثانی» نیز نام برده شده‌است.[4][5]
-donatedsb_f.jpg.webp)
پدر وی حاکم همدان و از سادات حسینی بود. از او آثاری در علوم غریبه بجای مانده‌است.[6]
تبلیغ اسلام
وی برای تبلیغ اسلام سفرهای دریایی و زمینی مختلفی انجام داد از جمله: حجاز و سایر نقاط عربستان مشهد، اغلب شهرهای آسیای میانه، قفقاز، آذربایجان، سریلانکا، تبت، اما مهم‌ترین اثر وی در کشمیر ثبت شده‌است.
وی دو بار طی سال‌های به کشمیر سفر کرد و در محله‌ای بنام علاء الدین پوره در شهر سرینگر کنونی در کنار رودخانه جهلم مستقر شد. قطب الدین از سلسله شاهمیری بر آن منطقه حکومت می‌کرد. وی برای ساخت مدرسه دینی و کتابخانه‌ای در این منطقه اقدام کرد و هزاران نفر بدست وی به اسلام وارد شدند.
آثار هنری
مهاجرت او و صدها تن دیگر از دروایش ایرانی پیروش و ایرانیان دیگر به کشمیر، موجب انتقال هنرهایی ایرانی همچون شالبافی، بافندگی، سفالگری و خوش‌نویسی شد.
وی که به قصد حج از کشمیر خارج شده بود، به دعوت حاکم پاخلی چند روزی آنجا اقامت گزید اما به دلیل بیماری در همان‌جا درگذشت. پیکرش را به ختلان (کولاب) جایی که مسجد و مدرسه‌ای احداث کرده بود منتقل کرده و به خاک سپردند.
وی همچنان در کشمیر و تاجیکستان هواداران فراوانی دارد. لقب شاه همدان در کشمیر به وی داده شده و هنوز هواداران او در «خانقاه مولا» یا «زیارتگاه شاه همدان» در کنار رود جهلم کشمیر حضور می‌یابند.
در تاجیکستان نیز خصوصاً پس از فروپاشی شوروی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت. تصویر و شعری از وی بر روی اسکناس‌های ۱۰ سامانی در این کشور آمده‌است.
| هر که ما را یاد کرد ایزد مر او را یار باد | هر که ما را خوار کرد از عمر برخوردار باد | |
| هر که اندر راه ما خاری فکند از دشمنی | هر گلی از باغ وصلش بشکفد بی خار باد | |
| در دو عالم نیست ما را با کسی گرد و غبار | هر که ما را رنجه دارد، راحتش بسیار باد |
اقبال لاهوری دربارهٔ وی سروده است:
| سید السادات، سالار عجم | دست او معمار تقدیر امم | |
| تا غزالی درس ﷲ هو گرفت | ذکر و فکر از دودمان او گرفت | |
| مرشد آن کشور مینو نظیر | میر و درویش و سلاطین را مشیر | |
| خطه را آن شاه دریا آستین | داد علم و صنعت و تهذیب و دین | |
| آفرید آن مرد، ایران صغیر | با هنرهای غریب و دلپذیر | |
| یک نگاه او گشاید صد گره | خیز و تیرش را به دل راهی بده |
بنا به نظر عمادالدین باقی، سید روح‌الله خمینی از نوادگان وی است. در دوران پهلوی از این موضوع به عنوان بهانه‌ای برای «هندی زاده» نامیدن وی استفاده شد که خشم مردم را در پی داشت.
از اشعار معروف میر سید علی همدانی که در مقبرهٔ ایشان به نمایش گذاشته شده‌است:
| پرسید عزیزی که علی اهل کجایی | گفتم به ولایات علی کز همدانم | |
| نی زان همدانم که ندانند علی را | من زان همدانم که علی را، همه دانم |
جستارهای وابسته
منابع
- میرسیدعلی همدانی و آثار او
- خاوری، اسدالله، ذهبیه تصوف علمی و آثار ادبی، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۸۳ش.
- پرویزی،شمس الدین،مجلل الانوار یا کشکول سلسله الذهب.
- غلامرضا گلی زواره. «سید علی همدانی، مبلغ اسلام در کشمیر». سایت حوزه به نقل از مجله مبلغان. ص. مهر و شهریور ۱۳۸۵، شماره ۸۲. پارامتر
|پیوند=ناموجود یا خالی (کمک) - «شاه همدان در ختلان». جدیدآنلاین. ۱۱ شهریور ۱۳۸۷.
- حُروف، اَسْرار، یکی از علوم خفیه
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به میر سید علی همدانی در ویکی‌گفتاورد موجود است. |