ابوطاهر خسروانی

ابوطاهر طیّب بن محمّد متخلّص به خسروانی (مرگ: ۳۴۲ (هجری)) از شاعران سده چهارم هجری در دورهٔ سامانی است. از زندگی او اطّلاعات چندانی در دست نیست، و از اشعارش تنها ابیات اندکی بر جای مانده است.

محمد عبده کاتب بیتی از سروده‌های خسروانی را در فطعه‌ای تضمین کرده‌است:

به یاد جوانی کنون مویه دارمبر این بیت بوطاهر خسروانی
«جوانی به بیهودگی یاد دارمدریغا جوانی، دریغا جوانی»

سوزنی نیز چنین از او نام می‌برد:

بیچاره سوزنی که به سودای غازی‌ایشد همچو خسروانی خسران‌زده تنش
چون خسروانی از غم غازی نحیف شدزان‌گونه سوزنی که ندانی ز سوزنش
ای کاش خسروانی بودی در این زمانتا بودی آستان خداوند مسکنش

شعر زیر از اوست:

چهارگونه کس از من به عجز بنشستندکز آن چهار به من ذره‌ای شفا نرسید
طبیب و زاهد و اخترشناس و افسونگربه دارو و به دعا و به طالع و تعویذ

منابع

    پیوند به بیرون

    مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ابوطاهر خسروانی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.