بهرامی سرخسی

ابوالحسن علی بهرامی سرخسی شاعر سرشناس و عالم سرخسی قرن چهارم هجری دربار غزنویان بوده‌است.

تاریخچه

امین احمد رازی در تذکرهٔ هفت اقلیم، وی را معاصر با ناصرالدین سبکتگین (مرگ: ۳۸۷ ق) می‌داند. او علاوه بر شاعری در دانش‌های ادبی نیز ماهر بود. در علم ادب دو کتاب به نام‌های غایة العروضین و کنز القافیه به او منسوب شده‌اند. علی بهرامی در علم، شعر و معرفت مهارت زیاد داشته‌است و کتاب خجسته‌نامهاش در علم عروض بی‌نظیر است.

شعر

از شعرهایی که از او بر جا مانده روشن است که تحت تأثیر شاعران دورهٔ سامانی بوده‌است. شعر زیر از اوست:

ما هر دو بتا گل دورنگیمبنگر به چه خواهمت صفت کرد
یک نیمهٔ آن تویی به سرخیوین نیم دگر منم چنین زرد

منابع

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به بهرامی سرخسی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
    • صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران (جلد یکم)، انتشارات فردوس، چاپ هفدهم
    • سیروس محمدنیا قرائی (۱۳۸۵جغرافیای شهرستان سرخس، انتشارات سخن گستر مشهد
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.