نادره (شاعر)

نادره (به ازبکی: Nodira) (۱۷۹۲—۱۸۴۲) با نام اصلی ماهلَر-آییم از شاعران پارسی‌گوی و ازبکی‌گوی آسیای میانه بود. وی در سروده‌های فارسی خود بیشتر مکنونه و در سروده‌های ازبکی‌اش معمولاً نادره و کامله تخلص می‌کرد.

نادره
زادهٔ۱۷۹۲
اندیجان
درگذشت۱۸۴۲
آرامگاهآرامگاه مادر خان، خوقند
محل زندگیآسیای میانه
عنوانمکنونه، کامله
دورهسدهٔ نوزده میلادی

وی در خانواده رحمان‌قلی بیگ، حاکم اندیجان به‌دنیا آمد و بعدها همسر عمرخان امیری، شاعر و حاکم خوقند شد.[1] نادره از زمان کودکی با آثار سرایندگان دیرین پارسی و ترکی از جمله حافظ، فضولی، نوایی و بیدل آشنا شد و به آموختن آن‌ها پرداخت.

نادره به دستور نصرالله امیر بخارا اعدام شد و برای یادبود او آرامگاهی به نام آرامگاه مادر خان در خوقند برپا شد.[2]

منابع

  • Kadyrova, Makhbuba. 1967. Nadira: Ocherk žizni i tvorčestva. Taškent: Fan.
  1. odyssey-voyage.com بایگانی‌شده در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine، بازدید: آوریل ۲۰۱۰.
  2. Along the way of the ancient caravans، بازدید: آوریل ۲۰۱۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.