ابوالعباس ربنجنی
ابوالعباس فضل پسر عباس رَبِنجَنی (رَبَنجَنی)، از شاعران ایرانی سدهٔ چهارم هجری است. او از مردم ربنجنِ سمرقند و هم‌روزگار با نصر بن احمد سامانی (۳۰۱-۳۳۱ ق) و نوح بن نصر سامانی (۳۳۱-۳۴۳ ق) بوده‌است. شعر زیر ــ که در سوگ نصر بن احمد و برتخت‌نشینی نوح بن نصر سروده شده ــ از اوست:
| پادشاهی گذشت خوبنژاد | پادشاهی نشست فرّخ‌زاد | |
| زآن گذشته، زمانیان غمگین | زین نشسته، جهانیان دل‌شاد | |
| بنْگر اکنون به چشم عقل و بگو | هرچه بر ما ز ایزد آمد داد | |
| گر چراغی ز پیش ما برداشت | باز شمعی به‌جای او بنهاد | |
| ور زحل نحسِ خویش پیدا کرد | مشتری نیز دادِ خویش بداد |
سه بیت از این شعر را ــ که در تاریخ بیهقی آمده‌است ــ فرخی سیستانی در مرگ سلطان محمود غزنوی و جانشینیِ سلطان مسعود غزنوی با این مَطلَع تضمین کرده‌است:
| هرکه بود از یمینِ دولت شاد | دل به مِهرِ جمالِ ملت داد |
منابع
- محمد دبیرسیاقی. پیشاهنگان شعر پارسی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.