خیالی بخاری
| احمد بن موسی خیالی | |
|---|---|
| درگذشت | ۸۵۰ هجری |
| محل زندگی | ماوراءالنهر |
| ملیت |  ایران |
| پیشه | شاعر |
| سال‌های فعالیت | قرن نهم |
| عنوان | خیالی بخاری |
| دوره | تیموریان |
زندگی‌نامه
احمد بن موسی خیالی معروف به خیالی بخاری از شاعران قرن نهم است که در ماوراءالنهر می‌زیسته است. خیالی بخاری از معاصران و شاگردان خواجه عصمت بخاری است. او در عهد الغ‌بیک می‌زیست و در حدود سال ۸۵۰ بدرود حیات گفت. دیوانی که از او به یادگار مانده، شامل دو هزار بیت است که نسخه‌هایی از آن در ایران و خارج جود دارد.
اشعار
از جمله اشعار او قصیده‌ییست در مدح استادش عصمت بخاری بدین مطلع:
| درین سراچه فانی که منزل خطرست | به عیش کوش که ایام عمر درگذرست |
خیالی بخاری همانست که غزل معروفش را به مطلع:
| ای تیر غمت را دل عشاق نشانه | خلقی بتو مشغول و تو غایب ز میانه |
شیخ بهایی تخمیس نموده و آن تخمیس بسیار مشهور است.
منابع
تاریخ ادبیات در ایران/جلد چهارم/ذبیح‌الله صفا/چاپ سوم/۱۳۶۴/تهران
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.