فخرالدین اسعد گرگانی

فخرالدین اسعد گرگانی شاعر داستانگوی ایرانی نیمهٔ نخست سده پنجم هجری است. ولادت او در آغاز قرن پنجم هجری در گرگان و چنانچه پسوند وی نشان می‌دهد اهل گرگان بوده‌است.[1] وفات فخرالدین اسعد بعد از سال ۴۴۶ و گویا در اواخر عهد طغرل سلجوقی اتفاق افتاده‌است.

فخرالدین اسعد گرگانی
زادهآغاز قرن پنجم هجری
گرگان
درگذشتهبعد از سال ۴۴۶ ه‍.ق
گویا در اواخر عهد طغرل سلجوقی
زمینه کاریشعر، داستان
ملیت ایرانی
در زمان حکومتطغرل سلجوقی
سبک نوشتاریسبک
کتاب‌هاداستان ویس و رامین
دلیل سرشناسیداستان سرایی

وی زاده شهر باستانی جرجان و از داستان‌سرایان بزرگ ایران است و سنی معتزلی مذهب بوده‌است. او همزمان با سلطان ابوطالب طغرل (۴۲۹–۴۵۵) می‌زیسته‌است. او در فتح اصفهان با طغرل همراه بوده و بعد از آنکه سلطان از اصفهان به قصد تسخیر همدان خارج شد، فخرالدین اسعد با وی به همدان نرفت و با عمید ابوالفتح مظفر نیشابوری حاکم اصفهان در آن شهر ماند و تا ز مستان سال ۴۴۳ را در آن شهر به‌سر برد. گفتگوهای او با امیر ابوالفتح مظفر به نظم داستان ویس و رامین توسط او انجامید.

بعدها بسیاری از گویندگان در منظومه‌های خویش به شیوهٔ شاعری وی توجه نمودند که ازآن‌جمله نظامی گنجوی را باید نام برد که هنگام سرودن خسرو و شیرین به برخی از موارد این کتاب نظر داشته‌است.[2]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Gorgāni also came from the east—from Gorgān, as his nesba indicates, where, it would seem” Encyclopædia Iranica, online edition
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۴.

پیوند به بیرون
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به فخرالدین اسعد گرگانی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.