علی بن احمد سیفی

حکیم علی فرزند احمد سیفی نیشابوری، از شاعران و نثرنویسان ایرانی نیمۀ دوم قرن ششم هجری قمری بوده‌است.

درباره او

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به علی بن احمد سیفی در ویکی‌گفتاورد موجود است.

بیگدلی، آذر، «آتشکده آذر»، تصحیح و تحشیه حسن سادات ناصری، تهران: امیرکبیر، 1338، ص 693.

رازی، امین احمد، «تذکره هفت اقلیم»، به تصحیح و تحشیه سید محمدرضا طاهری (حسرت)، ج 2، تهران: انتشارات سروش، 1378، ص 760.
رازی، شمس الدین محمد قیس، «المعجم فی معاییر اشعار عجم»، تصحیح محمد بن عبدالوهاب قزوینی، تهران: دانشگاه تهران، ص 358.
سامی بک، شمس الدین، «قاموس الاعلام»، ج 4، استانبول: 1311 ق، ص 2767.
سمرقندی، امیر دولتشاه، «تذکرة الشعرا»، به همت محمد رمضانی، تهران: انتشارات پدیده خاور، 1366، ص 85.
صبا، مولوی محمد مظفر حسینی، «تذکره روز روشن»، به تصحیح و تحشیه محمد حسین رکن زاده آدمیت، تهران: انتشارات کتابخانه رازی، 1343، ص 38.
صنیع الدوله (اعتماد السلطنه)، محمدحسن خان، «مطلع الشمس»، مقدمه و فهرست محمد پیمان، ج 3، تهران: انتشارات پیشگام، 1362، ص 181.
عوفی، محمد، «لباب الباب»، تصحیح سعید نفیسی، تهران: کتابخانه علمی، 1335، ص 359.
هدایت، رضا قلیخان، «مجمع الفصحا»، به کوشش مظاهر مصفا، ج 1، تهران: امیرکبیر، ص 931-932.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.