نادر نادرپور

Nader Naderpour - Simin Behbahani - Ali Limonadi - Los Angeles 1999

او فرزند «تقی میرزا» از خاندان نادری‌پور (افشار) نوادگان رضاقلی میرزا پسر ارشد نادرشاه افشار بود. نادرپور دوره متوسطه را در دبیرستان ایرانشهر تهران تمام کرد و در سال ۱۳۲۸ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. در سال ۱۳۳۱ پس از دریافت لیسانس از دانشگاه سوربن پاریس در رشتهٔ زبان و ادبیات فرانسه به تهران بازگشت.[1] وی از سال ۱۳۳۷ به مدت چند سال در وزارت فرهنگ و هنر در مسئولیت‌های مختلف به کار مشغول بود.

نادرپور در سال ۱۳۴۶ در کنار تعدادی از روشنفکران و نویسندگان مشهور در تأسیس کانون نویسندگان ایران نقش داشت و به عنوان یکی از اعضای اولین دوره هیئت دبیران کانون انتخاب گردید.[2]

نادرپور به زبان فرانسه آشنایی کامل داشت و شعرها و مقاله‌هایی را به زبان فارسی ترجمه کرد.

نادرپور پس از انقلاب ایران ۱۳۵۷، به آمریکا رفت و تا پایان عمر در این کشور به سر برد. وی سرانجام در روز جمعه ۲۹ بهمن ۱۳۷۸ در لس‌آنجلس با ضربات چاقو تکه تکه شد.

نمونه شعر[3]

• چشم‌ها و دست‌ها (۱۳۳۲ – ۱۳۲۶)
• دختر جام (۱۳۳۳ – ۱۳۳۱)
• شعر انگور (۱۳۳۵ – ۱۳۳۴)
• سرمه خورشید (۱۳۳۸ – ۱۳۳۶)
• گیاه و سنگ نه، آتش (۱۳۴۴ – ۱۳۳۹)
• از آسمان تا ریسمان (۱۳۴۹ – ۱۳۴۵)
• شام بازپسین (۱۳۵۵ – ۱۳۵۰)
• صبح دروغین (۱۳۶۰ – ۱۳۵۶)
• خون و خاکستر (۱۳۶۷ – ۱۳۶۰)
• زمین و زمان (۱۳۷۴ – ۱۳۶۶)

• اشعار هوهانس تومانیان
  همراه با «گ خننس» «ر. بن» «ه‍. ا. سایه»، تهران، ۱۳۴۸
• هفت چهره از شاعران معاصر ایتالیا (همراه با جینالا بریولاکاروزو)
  

با همکاری بیژن اوشیدری و فرناندو کاروزو، کتابهای جیبی، ۱۳۵۳

طفلی صدساله به نام شعر نو، گفتگو با صدرالدین الهی

• حقوقی، محمد، شعر نو از آغاز تا امروز. چاپ دوم تهران: نشر ثالث، ۱۳۷۷
• خزائل، حسن، فرهنگ ادبیات جهان. چاپ اول تهران: نشر کلبه،
• وب‌سایت فرهنگسرا
• نادر نادرپور به روایت فتح‌الله مجتبایی

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به نادر نادرپور در ویکی‌گفتاورد موجود است.

• وبگاه نادر نادرپور
• گفتگو با سیمین بهبهانی در آپارات

• گفتگو با نادر نادرپور (صدای آمریکا، ۱۹۹۸)
• ترانه کهن‌دیار با صدای داریوش و نادر نادرپور؛ شعر از نادر نادرپور
• در مرگ زیستن؛ نگاهی به کارنامهٔ شعر نادر نادرپور نوشتهٔ پیرایه یغمایی