صبح خلاق تهران

این رویداد در تاریخ ۸ اردیبهشت ۱۳۹۶ با موضوع "فراتر از انتظار (به انگلیسی: Beyond)" و با سخنرانی امیرهوتن هاشمی، ایران‌گرد و تولیدکننده محتوای جذاب در سالن همایش فرخی یزدی در مجموعه باغ موزه قصر با حضور قریب به ۱۰۰ شرکت‌کننده برگزار شد.[5]

محمدرضا عبدالملکیان در رویداد صبح خلاق تهران

این رویداد در تاریخ ۵ خرداد ۱۳۹۶ با موضوع "خوش‌شانسی اتفاقی (به انگلیسی: Serendipity)" و با سخنرانی محمدرضا عبدالملکیان، شاعر معاصر در سالن همایش فرخی یزدی در مجموعه باغ موزه قصر با حضور قریب به ۱۴۰ شرکت‌کننده برگزار شد.[6]

این رویداد در تاریخ ۱۶ تیر ۱۳۹۶ با موضوع "بقا (به انگلیسی: Survival)" و با سخنرانی لیلا قاسم‌زاده، مدیر انجمن یوزپلنگ ایرانی در سالن همایش کانون زبان فارسی در مجموعه موقوفات دکتر محمود افشار با حضور قریب به ۲۰۰ شرکت‌کننده برگزار شد.[7]

در گزارش کامل این رویداد که در وب‌سایت رسمی صبح خلاق تهران درج شده‌است،[8] آمده‌است:

پس از معرفی سخنران توسط مدیر رویداد، خانم لیلا قاسم‌زاده، مدیر عامل انجمن یوزپلنگ ایرانی، با تشویق حضار به روی صحنه سومین رویداد صبح خلاق تهران آمدند و پس از خیر مقدم به مخاطبان و تشکر از رویداد صبح خلاق تهران عنوان داشتند که ایشان به نمایندگی از گروهی در رویداد حاضر شدند که ۱۶ سال پیش با هدف بقا و حفاظت در تهران تأسیس شده و به صورت مردم‌نهاد (NGO) فعالیت می‌کند.

خانم قاسم‌زاده در ادامه ضمن اشاره به فعالیت انجمن یوزپلنگ ایرانی افزودند: «پیش از برگزاری رویداد داشتم به این فکر می‌کردم که آیا سه دانشجویی که در سال ۱۳۸۰ این انجمن را به صورت یک سازمان مردم‌نهاد تأسیس و مجوز آن را گرفتند، فکر می‌کردند که یک روز من به عنوان نماینده آن‌ها در اینجا با شما در خصوص هدف سازمان یعنی بقا و حفاظت صحبت کنم؟!»

پس از پخش کلیپی از یوزپلنگ آسیایی، خانم قاسم‌زاده سخنرانی خودشان را ادامه دادند و با شمردن ۳ ثانیه یادآور شدند که همین سه ثانیه کافی است تا یوزپلنگ آسیایی بتواند سرعت خود را از صفر به صد برساند، سرعتی که هنوز توسط بهترین خودروهای ساخت انسان ایجاد نشده؛ و ما برای دست‌یابی به خودروهای این‌چنین هر اقدامی می‌کنیم و اما برای حفظ این موجود زنده ارزشمند نه.

مدیر عامل انجمن یوزپلنگ ایرانی در ادامه سخنرانی خود عنوان داشتند که شاید شروع انقراض این حیوانات زمانی بوده که درباریان و شاهان در گذشته دور دریافتند که می‌توانند این حیوانات را تربیت کنند و از آن‌ها در شکار بهره ببرند، چرا که از همان سالیان دور تا به امروز دیده شده که به جز یک مورد هیچ وقت این حیوان نتوانسته در اسارت تولید مثل کند و همین شروعی بر انقراض این موجود ارزشمند است و روز به روز محدوده زندگی این موجود تغییر کرد تا اینکه اکنون فقط در ایران این نوع یوزپلنگ یافت می‌شود و البته در ایران نیز در گذشته از غرب به شرق یوزپلنگ آسیایی زندگی می‌کرد و وجود داشت تا قبل از جنگ جهانی دوم که پس از آن حضور یوزپلنگ آسیایی به منطقه‌ای محدود شد که شاهد حضور کمتر انسان‌هاست، یعنی مناطق کویری و خشک.

خانم قاسم‌زاده با اشاره به عدم عملکرد مثبت و مفید ایرانیان در حفظ گربه‌سانان افزودند: «ما شیر ایرانی را از دست دادیم، ببر مازندران یا همان ببر خزری نیز منقرض شده و حالا نوبت رسیده به این گربه‌سان پیر. اما ما نمی‌خواهیم این گربه‌سان نیز منقرض شود. ما می‌خواهیم این گربه‌سان را حفظ کنیم و بقای آن را تضمین کنیم و آخرین نسلی نباشیم که این گونه را می‌بینیم و اینطور بود که رسالت انجمن یوزپلنگ ایرانی شروع شد».

سخنرانی خانم لیلا قاسم‌زاده در سومین رویداد صبح خلاق تهران

مدیر انجمن یوزپلنگ ایرانی با ذکر لزوم شناخت و دانش برای حفظ بقای موجودات در حال انقراض، ذکر کردند که به همین منظور تیم تحقیق و پژوهش انجمن شروع به کار کرد و به زیستگاه رفتند و دوربین‌گذاری کردند تا از نزدیک مشکلات را مشاهده کنند و بتوانند آماری نسبی از تعداد یوزپلنگ آسیایی به دست بیاورند؛ و پس از بررسی متوجه شدند که یکی از مشکلات بقای این موجودات، دام‌ها هستند که به جهت «خودخواهی‌های انسانی»، وارد زیست‌گاه‌های این گربه‌سانان شدند. علاوه بر این سگ‌های گله یکی از دشمنان یوزپلنگ آسیایی هستند چرا که یوزپلنگ آسیایی برای سرعت تکامل یافته و یارای مقابله تن‌به‌تن را در بسیاری از مواقع ندارد؛ و مشکل جدی‌تر چوپانان هستند که هر کجا یوزپلنگی را ببینند آن را می‌کشند و حتی در صورتی که گرگ، ببر یا سایر گربه‌سانان نیز به گله حمله کنند، باز هم چوپانان انتقام این حمله را از یوزپلنگ می‌گیرند.

پس از این بررسی انجمن یوزپلنگ ایرانی شروع به آموزش و فرهنگ‌سازی در مناطق مورد نظر می‌کند و خوشبختانه تاکنون این انجمن توانسته با ورود به بافت مردم و آموزش‌های دقیق آن‌ها را از لزوم حفظ این موجودات و ارزش این موجودات آگاه نموده و برای مردم فرهنگ‌سازی کنند.

یکی دیگر از مشکلات بقای این حیوانات، خشکسالی‌های اخیر است که با کم کردن طعمه این گربه‌سانان، به انقراض آن‌ها سرعت بخشیده. در این زمینه نیز انجمن یوزپلنگ ایرانی با ورود به زیستگاه‌ها و آب‌رسانی به آن‌ها، گامی مهم در حفظ این گونه ارزشمند انجام داد.

از دیگر مشکلاتی که بقای این جانداران را تهدید می‌کند تصادفات جاده‌ای است؛ که متأسفانه به دلیل این‌که اغلب، یوزپلنگ‌های ماده مسافرت می‌کنند و با این اتفاق، یوزپلنگ ماده که عامل اصلی تولید مثل و بقای این گونه ارزشمند است، از دست می‌رود.

در ادامه خانم قاسم‌زاده ضمن دعوت از عموم برای حفاظت از این گونه ارزشمند فرمودند: «حفاظت از این موجودات کار یک شخص و دو شخص و یک سازمان نیست بلکه کاری ملی است و همه باید دست به دست هم داده و از این گونه حفاظت کنند».

پاسخگویی آقای مرتضی اسلامی دهکردی و خانم قاسم‌زاده به سوالات مخاطبین رویداد

به همین جهت انجمن یوزپلنگ ایرانی شروع به انتشار و معرفی فعالیت‌های خود و همچنین ایجاد حساسیت عمومی پیرامون موضوع انقراض یوزپلنگ آسیایی نمود که یکی از بزرگ‌ترین این اقدامات نقش بستن تصویر این یوزپلنگ بر روی لباس ورزشکاران تیم ملی فوتبال کشورمان بوده‌است.

از دیگر اقدامات ارزشمند انجمن یوزپلنگ ایرانی، ثبت روز ۹ شهریور به عنوان روز ملی یوزپلنگ آسیایی است. روزی که ماریتا به همراه خواهر و برادر و مادرش به یکی از روستاهای بافق می‌روند تا آب بخورند و مردم محلی خواهر و برادرش را می‌کشند و مادرش نیز زخمی شده و فرار می‌کند و ماریتا در حالی که کاملاً زخمی بوده توسط یک محیط‌بان نجات پیدا می‌کند و متأسفانه به علت نبود مادر، مجبور می‌شود در اسارت زندگی کند و سرانجام هم در سال ۸۲ در اسارت می‌میرد. ماریتا تمام عمر خود را بدون جفت و در تنهایی در قفس بزرگی در پارک پردیسان سپری کرد و تنها دوست او یکی از نگهبانان پارک بود که مسئولیت نگهداری و تغذیه او را بر عهده داشت. از سال ۱۳۸۶ با ابتکار انجمن یوزپلنگ ایرانی ۹ شهریور به عنوان روز ملی یوزپلنگ پیشنهاد گردید و در سراسر جهان بزرگداشتی به مناسبت این روز برای حفظ یوزپلنگ در حال انقراض ایران انجام شد.

خانم قاسم‌زاده پس از ذکر فعالیت‌ها و موفقیت‌های انجمن یوزپلنگ ایرانی، به مخاطبین رویداد صبح خلاق تهران گفتند که برای دست‌یابی به این موفقیت‌ها، انجمن ابتدا باید به بقای خود کمک کند و این موضوع مستلزم همکاری گسترده تمام افراد است؛ و پس از آن خانم قاسم‌زاده از اعضای فعلی و پیشین انجمن یوزپلنگ ایرانی به جهت فعالیتشان تشکر کردند. آقای مرتضی اسلامی دهکردی، مدیر عامل پیشین این انجمن که ۱۶ سال مدیریت آن را بر عهده داشتند، نیز در بین حضار در رویداد حضور داشتند.

این رویداد در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۹۶ با موضوع "برابری (به انگلیسی: Equality)" و با سخنرانی شیما قوشه، فعال حقوق زنان و وکیل پایه یک دادگستری در سالن همایش کانون زبان فارسی در مجموعه موقوفات دکتر محمود افشار با حضور قریب به ۲۰۰ شرکت‌کننده برگزار شد.

سخنرانی دکتر عشایری در پنجمین رویداد صبح خلاق تهران

این رویداد در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۹۶ با موضوع "نبوغ (به انگلیسی: Genius)" و با سخنرانی دکتر حسن عشایری، دکترا رشته مغز و اعصاب، از دانشگاه فرایبورگ آلمان و استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران – دانشکده علوم و توانبخشی، در سالن همایش کانون زبان فارسی در مجموعه موقوفات دکتر محمود افشار با حضور قریب به ۲۵۰ شرکت‌کننده برگزار شد.

سخنرانی پرویز پرستویی در ششمین رویداد صبح خلاق تهران

این رویداد در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۹۶ با موضوع "همدردی (به انگلیسی: Compassion)" و با سخنرانی پرویز پرستویی، بازیگر و گوینده ایرانی، در سالن همایش کانون زبان فارسی در مجموعه موقوفات دکتر محمود افشار با حضور قریب به ۳۷۰ شرکت‌کننده برگزار شد.

برگزاری رویداد با این تعداد شرکت‌کننده در این سالن همایش، موضوعی کم‌سابقه بوده‌است. تعدادی از شرکت‌کنندگان این دوره ایستاده برنامه را مشاهده کردند.[9]

در اتفاقی بی‌سابقه تمامی بلیط‌های این رویداد در عرض کمتر از ۷ ثانیه توسط مخاطبین رویداد در روز چهارشنبه قبل از برگزاری رزرو شد و امکان رزرو بلیط که از ساعت ۱۱ صبح چهارشنبه باز شده بود در همان زمان بسته شد.

این رویداد در تاریخ ۱۲ آبان ۱۳۹۶ با موضوع "پیشگام (به انگلیسی: Pioneer)" و با سخنرانی کوروش قاضی‌مراد، گرافیست و مبدع خط سریر، در سالن اصلی برج آزادی تهران با حضور قریب به ۳۰۰ شرکت‌کننده برگزار شد.[10]

در ابتدای این مراسم و پس از دعوت برگزارکننده، خانم محدثه عیوض‌خانی، نقاش و روزنامه‌نگار حوزه فرهنگ و هنر، پشت تریبون صبح خلاق قرار گرفت و مقدمهٔ مقاله‌ای را که در شماره ۱۲۵۶ روزنامه شهروند[11] در خصوص آقای قاضی مراد و نمایشگاه «خیال سپید» او نوشته بود را برای حضار خواند.

شاید وقتی در سال‌هایی از قرن دهم، در قزوین و اصفهان و هرات و خراسان، «میرعماد الحسنی قزوینی» داشت خط نستعلیق می‌نوشت و در فکر این بود تا نستعلیق را عروس خطوط کند، آن سال‌هایی که آوازه‌اش تا دربار گورکانیان هند و پادشاهان عثمانی رفته بود یا آن وقت‌هایی که در اصفهان بود و صفویه در اوج قدرت و شکوه به سر می‌برد و شب‌هایی که شاه شمعدان به دست بالای سر او می‌ایستاد تا وی مشق خط نماید، یا حتی شاگردانش را که تعلیم می‌داد –البته شاید نمی‌دانست اغلب خوشنویسان پس از میر تا به امروز، از روی آثار به جا مانده از او مشق کرده‌اند و به‌نوعی شاگرد او محسوب می‌شوند- و تمام روزها و شب‌هایی که تا سال ۹۹۴ خورشیدی خوشنویسی کرد و بهتر اگر بگویم شاهکار می‌نوشت و شعور و حس زیبایی‌شناسی‌اش به حد اعلا رسیده بود و پایه‌های خطاطی‌اش را محکم بنا می‌گذاشت، فکرش را نمی‌کرد که خوشنویسی ایران با تمام فرازوفرودهایش تا امروز بیاید و با رعایت همان اصول و ساختار بی‌بدیل این رسم‌الخط، گاهی حتی آن‌قدر تغییر کند. خط شکسته هم همین‌طور. کسی آن موقع‌ها نمی‌دانست که روزی از «دل شکسته»، «سریر» بیرون می‌آید.

در میان هنرمندانی که به کار خوشنویسی و خطاطی مشغولند چند تایی هستند که می‌توان گفت جریان‌ساز شده‌اند. «کوروش قاضی‌مراد» یکی از آن‌هاست. او خطاطی است که فرم و فضا را وارد خط فارسی کرده‌است. آثارش تلفیقی است نوآورانه از خط و نقش و رنگ و فرم و حس. حرکات آزادانه دست و قلمو برای نوشتن چیزی؛ که بیشتر دیدنی است، تا خواندنی

سخنرانی کوروش قاضی مراد در رویداد صبح خلاق تهران

او با نگاهی نقاشانه خوش می‌نویسد و بهتر بگویم کلمات را روی کاغذ می‌رقصاند. آدم را به یاد یک استاد ذن در چین می‌اندازد، وقتی چشم‌هایش را بسته و با قلموی دمِ گربه‌اش تحریر می‌کند و درحال مراقبه است یا می‌شود گفت تابلوهایش تصویر گندم‌زاران در بادند. او می‌نویسد و حروف را در هم پیچ‌وتاب می‌دهد، انگار شاخه‌های درختان بید در هوایی طوفانی. آنجایی که رنگ‌ها را لابه‌لای خط‌ها آورده، درست شبیه «سبز قبا» یی شده که روی درخت تبریزی نشسته‌است. خلاصه‌اش می‌شود: شعری که می‌توان دید.

آثار «کوروش قاضی‌مراد» خلاقانه‌اند. دور بی‌حاصلی از تسلسل و تکرار قدما نیست. می‌توان اطمینان داشت او آثار قدیمیان را به دقت مطالعه کرده و امکانات مورد استفاده‌اش را از آن‌ها وام گرفته. آنگاه با نگاهی امروزین دست به تغییراتی معقول زده‌است. او هنوز هم گاهی به روش اساتید خود خوشنویسی می‌کند. این بدان معناست که دارای عشق و احترام نسبت به پیشینیان است، ولی باعث نمی‌شود جسورانه پایش را از محدوده‌های تعریف شده فراتر نگذارد. اما همان‌طور که گفته شد، این جسارت همراه با نوعی شعور حاصل از درک و هضم صحیح آموخته‌های گذشتگان و از طرفی ابزار معاصر و هنر اکنونی است. همین ویژگی به همراه میزان مهارت و توانایی تکنیکی او است که باعث می‌شود در آثارش تلفیق دیروز و امروز را به بهترین و زیباترین شکل دید. هر چند خود او معتقد است هنوز تا خوب بودن راه زیادی در پیش است.

این رویداد در تاریخ ۸ دی ۱۳۹۶ با موضوع "زمینه (به انگلیسی: Context)" و با سخنرانی پرواز همای، خواننده ایرانی، در سالن همایش پژوهشکده فرهنگ و هنر با حضور قریب به ۳۷۰ شرکت‌کننده برگزار شد.[12]

در گزارش برگزاری این رویداد که در وب‌سایت فارسی صبح خلاق تهران منتشر شده،[13] آمده‌است:

پرواز همای با معرفی کوتاه عباد غفوری بر روی صحنه صبح خلاق قدم گذاشت: «سخنران این ماه رویداد آقای پرواز همای هستند که در زمانی که فعالیت حرفه‌ای خودشان را آغاز کردند زمینهٔ لازم برای فعالیت مهیا نبود و بسترهای موجود و ظرفیت‌های کشور به میزانی نبود که پذیرنده فعالیت ایشان باشد. اما پرواز همای فعالیت جدی خود را در زمینه‌ای نه چندان مناسب آغاز کرد و ادامه داد و سپس در سراسر دنیا کنسرت‌های بزرگی را برگزار کرد و مجدداً در ایران فعالیت خود را از سر گرفت تا بتواند زمینه‌سازی باشد برای جوانانی که تمایل به حضور در موسیقی یا ارائه سبک و سیاقی متفاوت را دارند».

پس از این مقدمه کوتاه پرواز همای با حضور بر روی صحنه صبح خلاق تهران، سخن خود را آغاز کرد و در ابتدا به جهت برقراری ارتباط صمیمی‌تر با حضار سالن به جای حاضرشدن پشت تریبون، پشت یک میز ساده وکوچک نشست و بیان کرد که من یک هنرمندم و به عبارت سخنران اعتقادی ندارم چرا که همه از تریبون‌های سخنرانی خسته‌ایم، تنها می‌خواهم تجربیاتم را که بسیار شنیدنی و در عین حال مرتبط با عنوان زمینه است با شما به اشتراک بگذارم.

پرواز همای مرور سرگذشت خود را با مطرح‌کردن سوالاتی از حضار آغاز کرد: "آیا در میان شما شخصی است که زندگی در روستا را تجربه کرده باشد؟ کدام یک از شما شیرجه‌زدن در رودخانه‌ای که کف آن معلوم نیست را تجربه کرده‌است؟ کار کردن در مزرعه را چطور؟ کودکی که تا دوران سوم ابتدایی در منزلی زندگی کرده که برق نداشته‌است، دانش‌آموزی که مسیر روزانه‌اش مدرسه به مزرعه و بلعکس بوده، چگونه می‌تواند آیندهٔ خود را به امروز که ما هستیم هدایت کند؟ آیا میان شما شخصی است که راه‌رفتن در برف و یخ‌بندان را با پوشیدن کیسه فریزر به جای جوراب تجربه کرده باشد؟"

سخنرانی پرواز همای در هشتمین رویداد صبح خلاق تهران

و در ادامه گفت: من علی‌رغم کاستی‌ها و محدودیت‌هایی که از نظر مالی و اجتماعی در زندگی با آن مواجه بودم، سعی می‌کردم هر اتفاق تازه‌ای که منجر به دشوارشدن مسیر پیشرفتم بود را به فرصتی به نفع خودم تبدیل کنم.

پرواز همای با اشاره به وضعیت جامعه در زمان خود گفت: به هر حال من و سایر هم‌نسل‌های من در زمانی شروع به فعالیت کردیم که زمینه‌ای در جامعه فراهم نبود بجز جنگ. خیلی از معلم‌های ما سیکل داشتند و آموزش می‌دادند، خیلی از معلم‌های ما رفتند جنگ و دیگر بازنگشتند.

همای با مقایسه‌ای کوچک میان خود و هم‌دوره‌ای‌هایش افزود: زمانی که عمیق‌تر گذشته‌ام را بررسی می‌کنم، می‌بینم که بسیاری از هم‌دوره‌ای‌هایم که از نظر تحصیلی شاگرد ممتاز بودند و من هرگز در تحصیل به آن‌ها نمی‌رسیدم، شغل امروزشان راننده کامیون یا کشاورز ساده است در حالی که با توجه به موقعیت اجتماعی که از نظر رفاهی هم از من به مراتب بهتر بودند، می‌توانستند به جایگاه‌های اجتماعی بالاتری دست پیدا کنند؛ و تفاوت این‌جا است که من به پشتوانه تلاش شخصی‌ام از تلاش و پیشرفتم کوتاه نیامدم.

همای موسیقی ایران با انتقاد از حسادت‌ها و عدم همکاری‌ها برای پیشرفت او در موسیقی گفت: زمانی که در دریای موسیقی شیرجه رفتم، همه هدفی جز نابودی و کشیدن نردبان از زیر پاهایم نداشتند که متأسفانه در این زمانه بسیار رایج است و من تنها خودم توانستم خودم را نجات دهم؛ برای فراهم‌آوردن زمینه رشد، منتظر اتفاق تازه‌ای در جامعه، آهنگ‌ساز یا شاعر نماندم. سعی کردم علاوه بر خوب آموختن آهنگ‌سازی و شعر سرودن، جامعه‌شناسی را به‌طور کامل فرا بگیرم و این به من کمک کرد تا یاد بگیرم در چه زمانی، برای چه مردمی، چه شعری را بسرایم.

پرواز همای با اشاره به سختی‌های زندگی خود در گذشته گفت: مبارزه کردن با هر آنچه که خواست جلودار من باشد، مرا به اهدافم نزدیک کرد و امروز در این‌جای‌گاه هستم. همایی که امروز با کت و شلوار مقابل شما نشسته‌است، دانش‌آموزی بوده که از هنرستان، داس در کیف به زمین کشاورزی مردم می‌رفته‌است؛ یا از روز اولی که به تهران آمده به جهت گذران زندگی، مستقیم به سراغ کارگری رفته‌است.

همای در ادامه به خاطره‌ای اشاره کرد که برای وی بسیار ارزش‌مند و به گفتهٔ خودش سرآغاز آفرینش هنر وی بوده‌است. این خاطره اشاره دارد به یک نقاشی به نام «پری» که تصویر کودکی زیبارو بوده‌است و پرواز پس از ده شب و چندین طرح آن را نقش زد و قصد داشت آن را در کنار خیابان در مقابل همین سالنی که میزبان رویداد صبح خلاق بود به فروش برساند.

دست‌فروش ناکام نقاشی «پری» با مزاح گفت: «اصولاً هرآن‌چه که در آن "پَر" داشته باشد را دوست دارم: پروانه، پرواز، پرنده و تابلوی پری»

و در ادامه خاطره خود را تعریف کرد: «تابلوی پری را که تنها وابستگی آن روزگارم بود به دلیل دست‌فروشی غیرمجاز و برخورد توسط مأمورین سد معبر از دست دادم و بعد از این اتفاق بود که در سن ۲۱ سالگی تصمیم گرفتم هرگز هنرم را نفروشم!»

پس از این عبارت، پرواز همای مورد تشویق حضار قرار گرفت و افزود: «ترجیح دادم در سن ۲۱ سالگی برای درآوردن اجاره محل زندگی‌ام هر کار حلالی مثل کارگری ساختمان در یوسف‌آباد و حمل بشکه آب به طبقه چهار از داربست یخ‌زده انجام بدهم اما هنرم را نفروشم. برای فراهم‌کردن زمینهٔ پیشرفتم از هیچ کاری خجالت نکشیدم، نه از دست‌فروشی، نه از رفتن به شب شعر با موتور، نه از کارت پخش کردن که باعث شده بود دوستانم مرا به جمع خود نپذیرند چون برایشان کسر شأن بود کنار من باشند، اما امروز دوست دارند با من کار کنند و نه حتی از موی بلند و ظاهر نامرتب؛ و در این بین فقط به هدفم فکر کردم که باید به آن برسم».

این رویداد در تاریخ ۶ بهمن ۱۳۹۶ با موضوع "تشویش (به انگلیسی: Anxiety)" و با سخنرانی رضا غیابی، برگزارکننده رویداد تداکس تهران، در سالن اصلی برج آزادی تهران با حضور قریب به ۴۰۰ شرکت‌کننده برگزار شد. رضا غیابی در این رویداد به موضوعات و مسائل مرتبط با موضوع ماه، تشویش، پرداخت و در ابتدا از زندگی خود و تشویش‌ها و اضطراب‌هایی که تجربه کرده بود گفت و پس از آن به بررسی این موضوع در سطح جامعه و راه‌کارهای احتمالی پرداخت.[14]

این رویداد در تاریخ ۴ اسفند ۱۳۹۶ با موضوع "کنجکاوی (به انگلیسی: Curiosity)" و با سخنرانی رضا سیاح، خبرنگار شبکه خبری فرانس۲۴ و شبکه خبری PBS آمریکا و خبرنگار اسبق شبکه‌های خبری سی‌ان‌ان و الجزیره، در سینما پردیس قلهک با حضور قریب به ۴۰۰ شرکت‌کننده برگزار شد.

در هر یک از دوره‌های صبح خلاق تهران اتفاقاتی فرهنگی و مفید برای شرکت‌کنندگان رویداد در نظر گرفته می‌شود؛ که برای مدت چند ماه تکرار می‌شوند. در زیر به فعالیت‌هایی که تاکنون در رویدادهای صبح خلاق تهران اتفاق افتاده‌است اشاره می‌شود.

سخنرانی سی ثانیه‌ای

از رویداد دوم صبح خلاق تهران، طبق الگوی جهانی که در بسیاری از شهرها اجرا می‌شود، بخشی در نظر گرفته شده‌است به نام سخنرانی سی ثانیه‌ای که در این بخش به شرکت‌کنندگان رویداد فرصتی داده می‌شود تا به مدت سی ثانیه بتوانند از دغدغه‌ها، فکرها و ایده‌های خود برای دیگران بگویند. هدف از برگزاری این بخش، در وهلهٔ اول ریختن ترس افراد از صحبت در جمع است و سپس گوشزد کردن اهمیت رعایت زمان در سخنرانی و همچنین شنیدن مباحث و ایده‌های متفاوت در هر رویداد برای شرکت‌کنندگان است.

نمونه‌ای از سخنرانی سی‌ثانیه‌ای در رویداد صبح خلاق تهران

در هر یک از رویدادهای صبح خلاق تهران تا کنون، بین ۵ تا ۷ نفر بر روی صحنه حاضر می‌شوند و سخنرانی خود را ارائه می‌کنند. در زیر اسامی و عناوین سخنرانی‌های سی ثانیه‌ای انجام شده در رویدادهای صبح خلاق تهران ذکر می‌شود.

برچسب‌های یخ‌شکن (Ice Breaker Tag)

طبق روند جهانی این رویداد، در ابتدای هر یک از مراسم برچسب‌هایی به شرکت‌کنندگان ارائه می‌شود که بر روی این برچسب‌ها محلی برای نوشتن نام و شغل افراد در نظر گرفته شده‌است و همچنین در هر ماه یک سؤال جالب از شرکت‌کنندگان پرسیده می‌شود و از هر یک از آن‌ها خواسته می‌شود ضمن پاسخ‌دهی به این سؤال، برچسب‌ها را روی لباس خود بچسبانند تا از این طریق سایر شرکت‌کنندگان با سلایق و دیدگاه‌های افراد مختلف در رویداد آشنا شده و زمینه‌ساز آشنایی و هم‌کلامی بیشتر باشد.[20]

نمونه‌ای از پاسخ شرکت‌کنندگان به سؤالان برچسب‌های یخ‌شکن

این فعالیت از اولین رویداد صبح خلاق در تهران نیز برگزار شده و در هر ماه شرکت‌کنندگان رویداد به یک سؤال جالب پاسخ دادند.

سوالاتی که در رویدادهای صبح خلاق تهران پرسیده شده این موارد بوده‌است:

1. شغل رویاییتون چیه؟
2. حالا که آمده‌ای…
3. دو چیزی که برای ادامه بقا بهش نیاز داری چیه؟
4. برابری یعنی…
5. نابغه شهرت کیه؟
6. اولین تصویری که بعد از شنیدن کلمه همدردی به ذهنتون میاد؟
7. این چیه؟ (یک نقطه سبز کوچک در یک کادر نمایش داده شده بود)
8. تهران یعنی…
9. تشویش زندگی در تهران چطور کم می‌شود؟