حامد اسماعیلیون

حامد اسماعیلیون متولد ۲۱ اسفند ۱۳۵۵ در کرمانشاه است. پدر و مادر او اهل شهر اراک در استان مرکزی بودند و به سبب اشتغال پدر در شرکت نفت به کرمانشاه مهاجرت کرده‌بودند.[4] حامد اسماعیلیون دورهٔ کودکی و نوجوانی را در همین شهر گذرانده و از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۹ در تبریز به تحصیل در رشتهٔ دندانپزشکی مشغول بوده‌است. پس از آن مدتی در گلستان و مازندران و در نهایت به مدت هفت سال در تهران زندگی و کار کرده‌است. اسماعیلیون در سال ۱۳۸۹ به همراهِ خانواده به کانادا مهاجرت کرد و هم‌اکنون در ریچموندهیلِ کانادا زندگی می‌کند.

مرگ همسر و دخترش در سانحه هواپیمای پرواز شماره ۷۵۲ اوکراین

نوشتار اصلی: پرواز شماره ۷۵۲ هواپیمایی بین‌المللی اوکراین

پریسا اقبالیان همسر و ری‌را اسماعیلیون (۹ ساله) تنها فرزند حامد اسماعیلیون در سانحهٔ سقوط هواپیمای پرواز شماره ۷۵۲ هواپیمایی بین‌المللی اوکراین در صبح چهارشنبه مورخ ۱۸ دی ماه سال ۱۳۹۸ که از فرودگاه امام خمینی عازم کی‌یف پایتخت اوکراین بود با دو موشک سپاه پاسداران جمهوری اسلامی که به فاصله ۲۳ ثانیه از یکدیگر شلیک شد، کشته شدند.[5][6] در حالیکه فضای هوایی کشور بعلت فعالیت‌های نظامی باید بسته می‌شده،[7] این هواپیما که قرار بود در ساعت ۵:۱۵ صبح پرواز داشته باشد با تأخیر یک ساعته در ساعت ۶:۱۲ صبح به پرواز درآمد. تنها چند دقیقه پس از پرواز در اطراف شهر پرند سقوط کرد و کلیهٔ مسافران و خدمه پرواز آن جان باختند.[8][9]

حامد اسماعیلیون با انتشار یادداشتی در ۱۸ دی ماه ۱۳۹۸ در اینترنت احساس خود را به این صورت بیان کرد:

برای به خاک سپردنِ آرزوهای پریسایم چشمهای ری‌رایم عازم تهرانم. در میان ما سه نفر عاشقانه‌های زیادی هست که تا مرگم پیش من خواهد ماند و آن را عریان نخواهم کرد. امیدوارم آن روز زودتر برسد. هیچ از چند و چون پرواز اوکراین نمی‌دانم و می‌روم که آن چشمان درخشان را به خاک بسپارم. توان پاسخگویی به هیچ پیغامی را ندارم و راهی هیچستانم. مرا ببخشید.

تا لحظه نگارش این مقاله، ایران اجازه تحقیقات منصفانه درمورد سقوط هواپیما را نداده و جعبه سیاه هواپیما را نیز تسلیم کشورهای درگیر، نکرده‌است.[10][11] همچنین محل سانحه به‌طور کامل پاکسازی شده و اجازه بررسی داده نشد.[12]

وی پس از مرگ خانواده‌اش، خود را نویسندهٔ نانجیب معرفی نمود.[13]

مهم‌ترین فعالیت‌های ادبی اسماعیلیون پس از پایانِ تحصیلاتِ دانشگاهی‌اش انجام شده‌است. او به مدت ده سال در وبلاگ «گم‌شده در بزرگ‌راه» می‌نوشت که گرچه اکنون مدتی‌ست این وبلاگ به روز نمی‌شود اما هنوز برخی از نوشته‌های آن وبلاگ در نشریات پزشکی و دندانپزشکی منتشر می‌شود. مجموعه داستان‌ها و رمان‌های او عبارتند از:

• آویشن قشنگ نیست (۱۳۸۷): برندهٔ جایزهٔ بهترین مجموعه داستان اول در بنیاد گلشیری شد و کاندید برخی جوایز ادبی دیگر. این کتاب پس از سال‌ها حضور در کلاس‌های داستان‌نویسی امیرحسن چهلتن در مؤسسهٔ کارنامهٔ تهران از سوی نشر ثالث منتشر شده بود و تا امروز به چاپ هفتم رسیده‌است.[14]
• قناری‌باز (۱۳۸۹) مجموعه داستان منتشر شده توسط نشر چشمه
• دکتر داتیس[15] (۱۳۹۱) نشر چشمه و برندهٔ جایزهٔ بهترین رمان اول در بنیاد گلشیری.[16] این کتاب به چاپ سوم رسیده‌است.
• گاماسیاب ماهی ندارد[17] (۱۳۹۲) رمان منتشر شده توسط نشر ثالث. این کتاب جزو کتاب‌های پرفروش در آن سال بوده‌است و اجازهٔ تجدید چاپ ندارد.[18]
• توکای آبی[19](۱۳۹۷) نشر مهری در لندن.[20] این کتاب پس از چندین سال انتظار و بلاتکلیفی در وزارت ارشادِ ایران به خواست نویسنده در خارج از ایران منتشر شد. پیش از این فصلی از رمان در مجلهٔ همشهری داستان به همین نام منتشر شده‌است.

به جز مصاحبه‌های متعددی که با او انجام و در جراید و رسانه‌ها منتشر شده‌است او سابقهٔ همکاری با نشریات انجمن دندانپزشکی ایران، سلامت، فرهیختگان، داستان همشهری و ادبیات و سینما در شماره تازه «سینما و ادبیات»[21] را داشته‌است. ویراستاریِ کتاب علمی کنگره‌های سالانهٔ بین‌المللیِ دندانپزشکی در ایران هم از دیگر کارهای اوست.

اسماعیلیون از مؤسسان و همچنین سخنگو انجمن خانواده قربانیان پرواز پی‌اس ۷۵۲ هواپیمایی اوکراین است که به گفته وی درصدد «دادخواهی برای این جنایت» و همچنین «بزرگداشت یاد جان‌باختگان» هستند.[22][23]

حامد اسماعیلیون سخنگوی انجمن خانواده قربانیان پرواز ۷۵۲ که در تورنتو ساکن است همزمان با به قتل رسیدن مهدی امین اعلام کرد که تهدید به مرگ شده‌است.[24]