فضل (شاعر)

فضلِ شاعره (؟ - ۸۷۳م) شاعربانوی عراقی در سدهٔ سوم هجری بود. متون کهن، او را «زیبارو، خوش‌پیکر و شیواگو» وصف کرده‌اند و سرگذشت‌های شعرگویی‌های او را نوشته‌اند. ابراهیم بن مهدی او را از «بهترین مردمان روزگارش در نگارش، شیواترین در گویش، رساترین در گفتگو و استوارترین در پرس‌وجو» نامیده است. گرایش‌های مذهبی به تشیع داشته و دلبستهٔ سعید بن حمید کاتب بوده. زادگاهش بصره بود و در دربار متوکل می‌زیست. روزی که به به متوکل هدیه شد، از او پرسیده شد که آیا تو شاعر بانویی؟ و او پاسخ داد «به گمان آن که مرا فروخت و آن که مرا خرید، آری» و خلیفه خنده‌ای کرد و فضل شعری از خود را خواند.
فضل به برگزاری محافل ادبی می‌پرداخت و مردان و زنان شاعر نزد او گرد می‌آمدند و از این راه هدایای بسیاری درمی‌یافت.[1] [2]

فضلِ شاعره
زادهٔبصره
درگذشت۸۷۳/ ۲۶۰ق
بغداد
پیشهشاعر

منابع

  1. کحاله، عمر رضا (۱۹۵۹). أعلام النساء فی عالمی العرب والإسلام. ۴. بیروت: موسسة الرسالة. ص. ۱۷۱-۶. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. ابن شاکر کتبی، محمد (۱۹۷۳). فوات الوفیات. بیروت: دار صادر. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.