ابواحمد شاعر
ابواحمد، حسن بن محمّد عراقی شهرت‌یافته به ابواحمدِ شاعر (؟ - ۱۴۰۰) ادیب و شاعر عراقی بود که ساکن حلب شد. او را ناپویا در زندگی اجتماعی یادکرده‌اند با اینکه گواهی قضاوت و اخلاق نیکو داشته است. در کتابخانه‌ای در باب‌النیرب (روستایی نزدیکی دمشق) زندگی می‌کرد. او به شعر و ادبیات روی آورد و هفت بدیعیات (شعر در مدح پیامبر اسلام) سرود. همچنین کتاب «الدر النفیس من أجناس التجنیس» را نگاشت که هفت قصیده در مدح هم‌روزگاران اوست.[1][2]
| ابواحمد شاعر | |
|---|---|
| زادهٔ | ؟، عراق |
| درگذشت | ۶ سپتامبر ۱۴۰۰ / ۷ محرم ۸۰۳ق حلب |
| ملیت |  عراقی-سوری، مملوکی |
| پیشه | قاضی، ادیب و شاعر |
| آثار | «الدر النفیس من أجناس التجنیس» |
| سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ اول مملوکی» |
| عنوان | عزالدین |
منابع
- حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۷. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۷. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۸۲۰. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابواحمد شاعر موجود است. |
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.