کمال‌الدین شهرزوری
کمال‌الدین شهرزوری(۱۰۹۸-۱۱۷۶م) (نسب: محمد بن عبدالله بن قاسم بن مظفّر) فقیه اصولی، قاضی، سفیر و ادیب عربی در سدهٔ ششم هجری بود.[1][2][3][4]
| کمال‌الدین شهرزوری ابوالفضل محمد بن عبدالله شهرزوری | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۰۹۸م/ ۴۶۲ق موصل |
| درگذشت | ۱۴ ژوئیه ۱۱۷۶م/ ۶ محرم ۵۷۲ق دمشق |
| محل زندگی | شام، عراق |
| پیشه | فقیه، ادیب |
| آثار | برخی اشعارش |
زندگی
در ۱۰۹۸م/ ۴۶۲ق در موصل زاده شد.[1]نزد أسعد مِهینی فقه، نورالهدی ابی‌طالب زینبی و محمد ابن خمیس موصلی حدیث آموخت. به قضاوت موصل رسید. اتابکِ موصل عمادالدین زنگی او را در بازه‌های گوناگون به عنوان سفیر به بغداد و خراسان می‌فرستاد.[1]در سال ۵۵۰ق به شام رفت و نزد نورالدین محمود خدمت گذارد و به قضاوتِ کل شام رسید. کمی بعد به وزارت رسید و «هیچ‌چیزی در دولت بیرون از دیدگاه او نبود».[1]
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۳۵۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۴. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۲۳. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۴. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۰۷. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - صفدی، صلاح‌الدین. الوافی بالوفیات. ۳. ص. ۳۳۱.
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.