ابراهیم شیشری
ابراهیم بن حسن نبیسی شیشری (؟ -۱۵۰۹م) مفسر، صوفی و زبان‌شناس نحوی سوری ایرانی‌اصل در سدهٔ نهم هجری/پانزدهم میلادی بود. او از اهالی روستای نبیس در نزدیکی حلب و خاستگاهش از جایی به نام «شیشر» در سرزمین ایران بوده‌است. جماعتی از خوارج او را در ارزنجان کشتند. نوشته‌هایی از او به جا مانده است: تفسیر که از اول قرآن تا سورهٔ یوسف است، نهایة البهجة که قصیده‌ای برپایهٔ قافیهٔ تاء است در علم نحو و ۲۳ برگ.[1]
| ابراهیم شیشری | |
|---|---|
| زادهٔ | روستای نبیس، نزدیکی حلب |
| درگذشت | ۱۵۰۹م/ ۹۱۵ق ارزنجان |
| پیشه | مفسر و صوفی |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الشِّیشري». [[الأعلام]] (PDF). ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۵. دریافت‌شده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابراهیم شیشری موجود است. |
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.