ابوعلی مرزوقی

ابوعلی احمد مزروقی (؟ در اصفهان-ذی الحجه ۴۲۱ /۱۰۳۰دسامبر در بغداد) (نام کامل:ابوعلی احمد بن محمد بن حسن مرزوقی) دانشمند زبان‌شناس، ادیب و شاعر عرب زبان ایرانی در سده پنجم قمری بود.[1]

ابوعلی مرزوقی
اطلاعات شخصی
زاده؟ در اصفهان
درگذشتهذی الحجه ۴۲۱ /۱۰۳۰دسامبر در بغداد
قومیتایرانی
دورانسده پنجم هجری
منطقهبغداد
آثار معروف«الازمنة و الامکنة»؛ شرح اشعار هذیل؛ شرح «الحماسة» ابیتمام؛ شرح «الفصیح» ثعلب؛ شرح «المفضلیات»؛ شرح «الموجز»، در نحو؛ «شرح النحو»؛ «الامالی»؛ «الفاظ العموم و الشمول».
اشتغالزبان‌شناسی، ادبیات و شعر عربی.

آثار

  • «الازمنة و الامکنة»؛ شرح اشعار هذیل
  • شرح «الحماسة» ابی‌تمام
  • شرح «الفصیح» ثعلب
  • شرح «المفضلیات»
  • شرح «الموجز»، در نحو
  • «شرح النحو»
  • «الامالی»
  • «الفاظ العموم و الشمول»

منابع

  1. عمر فروخ (۱۹۸۹تاریخ الادب العربی. جلد سوم، دارالعلم للملایین، ص. ذیل أبوعلی المرزوقی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.