هیثم بن عدی

ابوعبدالرحمان، هیثم بن عُدَی طایی (۷۴۷–۸۲۴م) زبان‌شناس، نویسنده و محدث عراقی در سدهٔ دوم هجری بود. او به منصور، مهدی و هارون‌الرشید پیوست، هم‌نشین شد و سرگذشتشان را روایت نمود. علمای حدیث او را در موثق نمی‌دانند. از سوی هارون‌الرشید مدت بسیاری برای موضوعی دربارهٔ ازدواجش زندانی شد.[1][2][3]

هَیثَم بن عُدَی
زادهٔ۷۴۷م/۱۳۰ق
کوفه
درگذشت۸۲۴م/ ۲۰۹ق
فم الصلح، واسط
پیشهزبان‌شناس، محدث
سبکدورهٔ اول عباسی

آثار

  • هبوط آدم و افتراق العرب
  • نزول العرب بخراسان و السواد
  • بیوتات العرب
  • المثالب الکبیرة
  • المُعَمِّرین
  • نسب طیء
  • الدولة
  • تاریخ العجم و بنی‌أمیه
  • تاریخ الاشراف الکبیر
  • اخبار زیاد بن ابیه
  • خِطط الکوفة
  • النساء
  • فخر أهل الکوفه علی أهل البصره
  • قضاء الکوفه و البصره
  • أخبار حسن بن علی
  • التاریخ
  • الصوائف
  • الخوارج
  • النوادر
  • مقطعات الأعراب
  • أخبار الفرس

منابع

  1. خطیب بغدادی، ابوبکر احمد (۲۰۰۱). [[تاریخ بغداد (خطیب)|تاریخ بغداد]]. ۱۴. بیروت: دار الغرب الإسلامی. ص. ۵۰. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
  2. ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۲. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۹.
  3. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۸۱.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.