قاسم واسطی
ابومحمد قاسم واسطی (۱۱۵۶-۱۲۲۹) (نسب: قاسم بن قاسم بن عمر بن منصور) زبانشناس، نویسنده، ادیب و شاعر عراقی بود که به تدریس نیز پرادخت. از آثار او چند شرحنویسی و خطبههای کوتاه است. [1] [2] [3] [4]
قاسم واسطی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۱۵۶م / ذیالحجه ۵۵۰ق واسط |
درگذشت | ۳۰ ژانویه ۱۲۲۹م / ۴ ربیعالاول ۶۲۶ق حلب |
پیشه | زبانشناس، نویسنده، ادیب و شاعر |
سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی» |
منابع
- ابن شاکر کتبی، محمد (۱۹۷۳). فوات الوفیات. ۳. بیروت: دار صادر. ص. ۱۵۹. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۲۸. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۶. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۴. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۹۷. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.