قاسم بن سلام هروی
قاسم بن سلّام هروی همچنین شهرتیافته با کُنیهاش ابوعبید/الله (۷۷۱–۸۳۸م) محدث، قاری و فقیه خراسانی بود که بیشتر در عراق زیست و آثار بسیاری نگاشت. در بصره و کوفه، از ابوزید انصاری، اصمعی، معمر بن مثنی، ابن اعرابی و الفراء و کسایی دانش آموخت. بیشتر از هر چیز، به علم قرائت، فقه، اخبار، لغت و ادبیات گرایش داشت. همچنین به آموزگاری روی آورد. او ۱۸ سال در طرسوس قاضی بود. در سال ۲۱۰ق از قضاوت استعفا داد و به بغداد رفت. در سال ۲۱۴ق به حج رفت و در حجاز تا پایان عمر ماندگار شد.[1]
قاسم بن سلّام هروی | |
---|---|
زادهٔ | ۷۷۱م/۱۵۴ق هرات |
درگذشت | ۸۳۸م/۲۲۳ق مکه |
پیشه | محدث، قاری، فقیه، |
سبک | دورهٔ اول عباسی |
آثار
- القراءات
- معانی القرآن
- غریب القرآن
- عدد آی القرآن
- فضائل القرآن
- الناسخ و المنسوخ
- غریب الحدیث
- غریب المصنّف
- ادب القاضی
- الأموال
- الحجر و التفلیس
- النسب
- الأحداث
- الأمثال السائرة
- الشعراء
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۲۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.