بارع بغدادی

حسین بن محمد بَدری با کُنیهٔ ابوعلی، شهرت‌یافته به بارعِ بغدادی (۲۲ ژوئن ۱۰۵۱ - ۱۷ فوریه ۱۱۴۰م) (نسب: حسین بن محمد بن عبدالوهّاب بن احمد) قاری، زبان‌شناس، ادیب و شاعر عربی عراقی بود. شهرت‌یافتنش به بَدری از برای انتسابش به محلهٔ بدریّهٔ بغداد بوده‌است. او در بغداد در ۱۰ صفر ۴۴۳ق زاده شد. سپس همانجا علوم قرآنی و حدیث آموخت و در قرائت سرآمد شد. بارع بغدادی در پایان عمر نابینا گشت و در ۲۷ جمادی‌الثانی ۵۳۴ق درگذشت.[1][2][3][4][5]

بارع بغدادی
حسین بن محمد بَدری
زادهٔ۲۲ ژوئن ۱۰۵۱م/ ۱۰ صفر ۴۴۳ق
بغداد
درگذشت۱۷ فوریه ۱۱۴۰م/ ۲۷ جمادی‌الثانی ۵۳۴ق
بغداد
محل زندگیعراق
پیشهقاری، زبان‌شناس، ادیب و شاعر

منابع

  1. حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ۱۰. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۱۴۷. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۴. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۶۹. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۸۰. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۲۸۲. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  5. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۲۷۳. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.