نجم‌الدین ابن مجاور
نجم‌الدین ابوالفتح، یوسف بن حسین مجاور شهرت‌یافته به ابن مجاور (؟ -۱۲۰۴) وزیر ایوبی، آموزگار کودکان، زبان‌شناس، ادیب و شاعر شامی در سدهٔ ششم هجری بود. «درب ابن مجاور» (گذرگاه ابن مجاور) در شهر قاهره، منسوب به اوست که مسکنش آنجا بوده‌است.[1][2]
| ابن مجاور | |
|---|---|
| زادهٔ | دمشق |
| درگذشت | ۱۲۰۴ / ۶۰۱ق دمشق |
| نژاد | شامی ایرانی‌اصل |
| پیشه | آموزگار کودکان، زبان‌شناس، ادیب، شاعر |
| سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی» |
زندگی
در خانواده‌ای سرشناس در دمشق زاده شد که یکی از اجدادنشان، مجاور مکه بود؛ از این رو ابوالفتح یوسف به «ابن مجاور» شهرت یافت. خانوادهٔ او را ایرانی‌اصل از شیراز بیان کرده‌اند.[2] در نزدیکی درگاه مسجد جامع اموی، مدرسه‌ای برای آموزش کودکان برپا کرد.[2]به تدریس نحو و ادبیات پرداخت. صلاح‌الدین ایوبی فرزندش عثمان را برای آموزش نزد او فرستاد؛ سپس ابن مجاور به وزیری خود برگزید. او تا پایان درگذشت ملک عزیز، عثمان در این سِمت ماند. ابن مجاور در ۶۰۱ق در دمشق درگذشت.[2]
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۹. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۰۱. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۷۲. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نجم‌الدین ابن مجاور موجود است. |
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.