محمد بن قاسم واسطی
محمد بن قاسم واسطی (۱۲۷۶ - ۱۳۴۴) (نسب: شمسالدین محمد بن قاسم بن ابیبدر مَلیحی واسطی) قاری، واعظ، خطیب بغداد و شاعر صوفیگرای عراقی بود. [1] [2][3]
محمد بن قاسم واسطی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۲۷۶ / ۶۷۵ق واسط |
درگذشت | ۱۳ فوریه ۱۳۴۴ / ۲۹ رمضان ۷۴۴ق بغداد ؟ |
پیشه | قاری، واعظ، خطیب، شاعر |
آثار | اشعارش |
سبک | در ادبیات عربی: برابر با «دورهٔ اول مملوکی» |
عنوان | شمسالدین |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «محمّد بن القاسم الواسطي». الأعلام (به عربی). ۸. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۲۸. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۷۵۴. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ابن حجر عسقلانی، احمد (۲۰۰۰). [[الدرر الکامنه]]. ۴. حيدرآباد: دائرة المعارف العثمانية. ص. ۲۶۰، شماره: ۴۲۴۲. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک); تداخل پیوند خارجی و ویکیپیوند (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.