محمد بن قاسم واسطی

محمد بن قاسم واسطی (۱۲۷۶ - ۱۳۴۴) (نسب: شمس‌الدین محمد بن قاسم بن ابی‌بدر مَلیحی واسطی) قاری، واعظ، خطیب بغداد و شاعر صوفی‌گرای عراقی بود. [1] [2][3]

محمد بن قاسم واسطی
زادهٔ۱۲۷۶ / ۶۷۵ق
واسط
درگذشت۱۳ فوریه ۱۳۴۴ / ۲۹ رمضان ۷۴۴ق
بغداد ؟
پیشهقاری، واعظ، خطیب، شاعر
آثاراشعارش
سبکدر ادبیات عربی: برابر با «دورهٔ اول مملوکی»
عنوانشمس‌الدین

منابع

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «محمّد بن القاسم الواسطي». الأعلام (به عربی). ۸. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۲۸. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۷۵۴. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. ابن حجر عسقلانی، احمد (۲۰۰۰). [[الدرر الکامنه]]. ۴. حيدرآباد: دائرة المعارف العثمانية. ص. ۲۶۰، شماره: ۴۲۴۲. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک); تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.