کشاجم
محمود بن حسین رملی (؟ -۹۶۲م) (نسب:ابوالفتح محمود بن حسین بن شاهک) شناختهشده با عنوان کُشاجم که برگرفته از سرواژگانِ شاخههای پویایی اوست(کتابت، شعر، انشا، جدل و منطق)، ادیب، شاعر و کاتب عربزبان شامی سندیاصل بود.[1] کشاجم با لقبِ سندی، از روی زادگاه پدربزرگش نیز شناخته شد.[2]
کُشاجم محمود بن حسین رملی | |
---|---|
زادهٔ | ؟ بلخ، خراسان ؛ موطن: الرملة، فلسطین |
درگذشت | ۹۶۲م/ ۳۶۰ق |
نژاد | فارسی سندی |
محل تحصیل | مدرسههای کوفه، بصره، مکه، مصر، شام، خراسان، جزیره |
پیشه | ادیب و شاعر، کاتب |
آثار | ادب الندیم |
زندگی
جد او، شاهک از اهالی سند بود، پدرش حسین در سجستان مسکن گزید و معلم نوآموزان در روستای شامستیان بود. اما خود کشاجم، محمود، بسیار جابجا میشد.[2] گفته میشود در یکی از روستاهای بلخ به دنیا آمد، سپس در شام ساکن شد و مدت بسیاری در الرملة از شهرهای فلسطین بماند، از این رو به رملی شهرت یافت . [2] مدتی در حلب نیز ساکن بود و ابتدا در آنجا، آشپز دربار سیفالدوله حمدانی بود؛ سپس به منصب منجم درآمد. [2] دو بار به مصر رفت و اقامتش در آنجا طولانی شد و در وصف مصر بسیار شعر گفت. به عراق نیز سفر کرد. در موصل با گروهی ادبی همنشین شد که برادران خالدی نیز بودند. [2]
آثار
- ادب الندیم
- المصاید و المطارد
- الرسائل
- خصائص الطرب
- الطبیخ
منابع
- بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). فرهنگزندگینامهٔ المورد. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۶۶. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. دوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۰۵. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)