ابن لقمان

ابوالعبّاس، ابراهیم بن لقمان اِسعِردی شهرت‌یافته به ابن لقمان و لقب‌گرفته به فخرالدین (۱۲۱۵–۱۲۹۴م) وزیر، کاتب و شاعر مصری عراقی‌اصل در سدهٔ هفتم هجری/سیزدهم میلادی بود. نزد بهاء زهیر شاگردی نمود و خاستگاهش اسعرد بوده‌است. دیوان انشای ایوبیان را بر عهده گرفت و رئیس توقیع‌نگاران بود. دو بار به وزارت رسید. ابن لقمان همان وزیری است که لوئی نهم در خانه‌اش در سال ۶۴۸ق زندانی شد. خانهٔ ابن لقمان در استان دقهلیه برجاست.[1]

ابن لقمان
زادهٔ۱۲۱۵م/ ۶۱۲ق
اسعرد
درگذشت۱۲۹۴م/ ۶۹۳ق
قاهره
پیشهوزیر، کاتب و شاعر

منابع

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابن لقمان». [[الأعلام]] (PDF). ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۸. دریافت‌شده در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.