جلال‌الدین بن هبةالله
جلال‌الدین بن هبةالله (۱۴۴۷ - ۱۵۱۰م) (نسب: ابوبکر محمد بن عمر نصیبی حلبی) قاضی، فقیه و شاعر شامی بود. نخست از گروهی از علمای شام دانش آموخت سپس در سال ۸۷۹ق به قاهره رفت. به قضاوت دمشق، حلب، قاهره، حماه رسید. «الابتهاج» از آثار اوست.[1][2][3]
| جلال‌الدین بن هبةالله | |
|---|---|
| زادهٔ | ژوئیه ۱۴۴۷م/ ربیع‌الاول ۸۵۱ق حلب |
| درگذشت | ۱۴ دسامبر ۱۵۱۰م/ ۱۳ رمضان ۹۱۶ق حلب |
| ملیت |  سوری مملوکی |
| پیشه | قاضی، فقیه و شاعر |
| آثار | الابتهاج. اشعار |
| سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ دوم مملوکی» |
| عنوان | جلال‌الدین |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۰۷. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - سخاوی، محمد بن عبدالرحمن (1992). الضوء اللامع لأهل القرن التاسع. بیروت: دارالجیل. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۹۱۵. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جلال‌الدین بن هبةالله موجود است. |
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.