جلال‌الدین بن هبةالله

جلال‌الدین بن هبةالله (۱۴۴۷ - ۱۵۱۰م) (نسب: ابوبکر محمد بن عمر نصیبی حلبی) قاضی، فقیه و شاعر شامی بود. نخست از گروهی از علمای شام دانش آموخت سپس در سال ۸۷۹ق به قاهره رفت. به قضاوت دمشق، حلب، قاهره، حماه رسید. «الابتهاج» از آثار اوست.[1][2][3]

جلال‌الدین بن هبةالله
زادهٔژوئیه ۱۴۴۷م/ ربیع‌الاول ۸۵۱ق
حلب
درگذشت۱۴ دسامبر ۱۵۱۰م/ ۱۳ رمضان ۹۱۶ق
حلب
ملیت سوری مملوکی
پیشهقاضی، فقیه و شاعر
آثارالابتهاج. اشعار
سبکدر ادبیات عربی: «دورهٔ دوم مملوکی»
عنوانجلال‌الدین

منابع

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۰۷. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. سخاوی، محمد بن عبدالرحمن (1992). الضوء اللامع لأهل القرن التاسع. بیروت: دارالجیل. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۹۱۵. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جلال‌الدین بن هبةالله موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.