جلالالدین بن هبةالله
جلالالدین بن هبةالله (۱۴۴۷ - ۱۵۱۰م) (نسب: ابوبکر محمد بن عمر نصیبی حلبی) قاضی، فقیه و شاعر شامی بود. نخست از گروهی از علمای شام دانش آموخت سپس در سال ۸۷۹ق به قاهره رفت. به قضاوت دمشق، حلب، قاهره، حماه رسید. «الابتهاج» از آثار اوست.[1][2][3]
جلالالدین بن هبةالله | |
---|---|
زادهٔ | ژوئیه ۱۴۴۷م/ ربیعالاول ۸۵۱ق حلب |
درگذشت | ۱۴ دسامبر ۱۵۱۰م/ ۱۳ رمضان ۹۱۶ق حلب |
ملیت | سوری مملوکی |
پیشه | قاضی، فقیه و شاعر |
آثار | الابتهاج. اشعار |
سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ دوم مملوکی» |
عنوان | جلالالدین |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۰۷. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - سخاوی، محمد بن عبدالرحمن (1992). الضوء اللامع لأهل القرن التاسع. بیروت: دارالجیل. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۹۱۵. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)
پیوند به بیرون
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جلالالدین بن هبةالله موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.