معمر بن مثنی

مَعمَر بن مُثَنّیٰ با کنیهٔ ابوعُبَیده (۷۴۷–۸۲۵م) شاعر و نویسندهٔ عراقی ارمنی‌اصل در سدهٔ دوم هجری بود. پدرش از باجروان ارمنستان بود. خود در بصره زاده شد و از اخفش کبیر و ابوعمرو بن العلاء و یونس بن حبیب آموخت. او را اباضی‌مذهب و شعوبی تند شدیدالتعصب بر عرب دانسته‌اند که «هیچ‌کس از زبانش سلامت نداشت». در بصره درگذشت و «هیچ‌کس در تشییع جنازه‌اش شرکت نجست». بیش از دویست اثر نگاشت.[1][2][3]
حافظ بسیاری از اشعار و اخبار و انساب و از شاگردان خلیل ابن احمد بوده، و اولین بار دربارهٔ لغات و مجازات قرآن کتاب تألیف کرده‌است.[4].

مَعمَر بن مُثَنّیٰ
زادهٔنوامبر ۷۲۸م/ رجب ۱۱۰ق
بصره
درگذشت۸۲۵م/ ۲۱۰م
بصره
پیشهنویسنده، ادیب و نسب‌شناس
سبکدورهٔ اول عباسی

منابع
  1. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۸۲.
  2. ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۲. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۴.
  3. خطیب بغدادی، ابوبکر احمد (۲۰۰۱). [[تاریخ بغداد (خطیب)|تاریخ بغداد]]. ۱۳. بیروت: دارالغرب الإسلامی. ص. ۲۵۲. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
  4. فرهنگخواه، محمدرسول (خردادماه ۱۳۵۹)، دائرةالمعارف اسلامی، عطائی، ص. ۳۱۲ تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.