ابن بارزی
نجم‌الدین، عبدالرحیم بن ابراهیم حموی جُهَنی شهرت‌یافته به ابن بارزی حَمَوی (۱۲۱۱ - ۱۲۸۵م) قاضی، فقیه و شاعر شامی در سدهٔ هفتم هجری بود. پس از پدرش، به قضاوت حماه رسید، چند سال پیش از درگذشتش از این منصب برکنار شد. بر اصول فقه و علم کلام دانا بود. ابن بارزی در ذی‌القعده ۶۸۳ق در راه حج در تبوک درگذشت و پیکرش را در مدینه دفن کردند.[1][2][3][4]
| نجم‌الدین ابن بارزی حَمَوی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۲۱۱م/ ۶۰۸ق حماه |
| درگذشت | فوریه ۱۲۸۵م/ ذی‌القعده ۶۸۳ق تبوک، دفن‌شده در مدینه |
| ملیت |  شامی، مملوکی |
| پیشه | قاضی، فقیه، شاعر |
| آثار | «مداولة الأیام و مُماثلة الأحکام» |
منابع
- ابن شاکر کتبی، محمد (۱۹۷۳). فوات الوفیات. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۳۴۰. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۳۸۱. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۱۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۵۰. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابن بارزی موجود است. |
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.