بهاءالدین بن شداد

یوسف بن رافع اسدی شهرت‌یافته به بهاءالدین بن اشداد (لقب+نام یکی از اجدادش) (۵ مارس ۱۱۴۵ - ۷ نوامبر ۱۲۳۴) قاری، مفسر، فقیه، قاضی، نویسنده کرد[1] و مسلمان بود که مدتی استادیار نظامیه بغداد منصوب شده بود.[2][3][4][5]

بهاءالدین بن شداد
زادهٔ۵ مارس ۱۱۴۵م/ ۱۰ رمضان ۵۳۹ق
موصل
درگذشت۷ نوامبر ۱۲۳۴م / ۱۴ صفر ۶۳۲ق
حلب
پیشهقاری، مفسر، فقیه، قاضی، نویسنده، استادیار نظامیه بغداد
سبکدر ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی»

آثار

  • نوادر السلطانیة و المحاسن الیوسفیه
  • سیرة الملک الظاهر بیبر
  • تاریخ حلب
  • دلائل الأحکام
  • ملجأ الحکّام عند التباس الأحکام
  • الموجز الباهر فی الفق
  • کتاب فی الحدیث
  • کتاب فضل الجهاد
  • کتاب العصا

منابع

  1. R. Izady, Mehrdad (1991). The Kurds: a concise handbook.
  2. ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ۳. بیروت: دار صادر. ص. ۴۲۸. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۵۸. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲ (میلادی)). الأعلام (به عربی). ۹. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۰۶. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  5. فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۱۸. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.