بهاءالدین بن شداد
یوسف بن رافع اسدی شهرت‌یافته به بهاءالدین بن اشداد (لقب+نام یکی از اجدادش) (۵ مارس ۱۱۴۵ - ۷ نوامبر ۱۲۳۴) قاری، مفسر، فقیه، قاضی، نویسنده کرد[1] و مسلمان بود که مدتی استادیار نظامیه بغداد منصوب شده بود.[2][3][4][5]
| بهاءالدین بن شداد | |
|---|---|
| زادهٔ | ۵ مارس ۱۱۴۵م/ ۱۰ رمضان ۵۳۹ق موصل |
| درگذشت | ۷ نوامبر ۱۲۳۴م / ۱۴ صفر ۶۳۲ق حلب |
| پیشه | قاری، مفسر، فقیه، قاضی، نویسنده، استادیار نظامیه بغداد |
| سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی» |
آثار
- نوادر السلطانیة و المحاسن الیوسفیه
- سیرة الملک الظاهر بیبر
- تاریخ حلب
- دلائل الأحکام
- ملجأ الحکّام عند التباس الأحکام
- الموجز الباهر فی الفق
- کتاب فی الحدیث
- کتاب فضل الجهاد
- کتاب العصا
منابع
- R. Izady, Mehrdad (1991). The Kurds: a concise handbook.
- ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ۳. بیروت: دار صادر. ص. ۴۲۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۵۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲ (میلادی)). الأعلام (به عربی). ۹. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۰۶. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۱۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.