ضیاءالدین شهرزوری

ضیاءُالدّین قاسم بن یحیی شهرزوری با لقب ابوالفضائل (۱۱۴۰-۱۲۰۳م) (نسب: قاسم بن یحیی بن عبدالله بن قاسم) قاضی، محدث و فقیه شامی در سدهٔ ششم هجری بود که گرایش‌های صوفیانه داشت و شعر نیز سرود. [1][2][3][4][5]

ضیاءُالدّین شهرزوری
قاسم بن یحیی شهرزوری
زادهٔ۱۱۴۰م/ ۵۳۴ق
دمشق
درگذشت۱۲۰۳م/رجب ۵۹۹ق
حماة (دفن در دمشق)
محل زندگیشام، عراق
پیشهمحدث، فقیه
آثاربرخی اشعارش

زندگی

در ۱۱۴۰م/ ۵۳۴ق به گمان بسیار در دمشق زاده شد. [2] نزد یوسف دمشقی در مدرسهٔ نظامیه بغداد فقه خواند و حدیث فراگرفت؛ سپس به دمشق بازگشت. هنگامی که عمویش قاضی کمال‌الدین (محمد بن عبدالله بن قاسم) در ۱۱۱۷م/ ۵۷۲ق درگذشت، او را به جانشینی در دادستانی (قاضی القضات) گماشت. اما دیری نپایید که صلاح‌الدین ایوبی او را به سفیری میان خود و خلیفهٔ بغداد گماشت. در این منصب، مدتی پس از درگذشت صلاح‌الدین بماند.[2]
در ۱۱۸۰م/ ۵۷۵ق، ضیاءالدین شهرزوری به دادستانی کل بغداد منصوب شد.[2] این امر خوشایندش نبود، پس از اجازهٔ ناصر لدین‌الله، به شام برگشت. شهرزوری همچنین در موصل سپس حماة ساکن شد. در حماة نیز مدتی قاضی بود. همان‌جا در رجب ۵۹۹ق/ مارس یا آوریل ۱۲۰۳م درگذشت.[2]

منابع
  1. حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۴. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۳۴۲. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۴۲۲. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفيات الأعيان وأنباء أبناء الزمان. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۲۱۴. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. صفدی، صلاح‌الدین. الوافی بالوفیات. ۲۴.
  5. المقدسی، ابوشامه. الذيل على الروضتين تراجم رجال القرنين السادس والسابع. ص. ۳۵-۶.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ضیاءالدین شهرزوری موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.