جلال‌الدین قزوینی

جلال‌الدین محمد بن عبدالرحمان قزوینی (۱۲۶۸ م/ ۶۶۶ ه‍.ق - ۱۳۳۸ م/ ۷۳۹ ه‍.ق) فقیه و زبان‌شناس عرب‌زبان ایرانی‌تبار اهل عراقِ امروز بود.[1][2][3][4]

جلال‌الدین قزوینی
زادهٔآوریل ۱۲۶۸ م/
شعبان ۶۶۶ ه‍. ق
موصل
درگذشت۲۸ نوامبر ۱۳۳۸ م/
۱۵ جمادی‌الاول ۷۳۹ ه‍. ق
دمشق
پیشهزبان‌شناس
آثارتلخیص المفتاح. الإیضاح فی علوم البلاغة
سبکدر ادبیات عربی: «دورهٔ اولِ مملوکی»
عنوانقاضی‌القضاة الإقلیمَین (مصر و شام)، جلال‌الدین، ابوالمعالی (کُنیه)، خطیب دمشق

منابع

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «جلال الدین القزوینی». الأعلام (به عربی). ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۲۸.
  2. فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۷۵۱.
  3. ابن حجر عسقلانی، احمد (۲۰۰۰). [[الدرر الکامنه]]. ۴. حیدرآباد: دائرة المعارف العثمانیة. ص. ۱۲۰. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
  4. صفدی، صلاح‌الدین (۲۰۰۰). [[الوافی بالوفیات]]. ۲. بیروت: دار إحیاء التراث العربی. ص. ۲۴۲. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.