ابن عقیل

ابن عقیل (نام اصلی: عبدالله بن عبدالرحمن بن محمد) (۱۶ اکتبر ۱۲۹۸ - ۱۶ نوامبر ۱۳۶۷م) زبان‌شناس، ادیب و مفسر مصری در سدهٔ هشتم هجری بود که به تدریس فقه، نحو، معانی، عروض نیز پرداخت. آثار او «التفسیر»، «مختصر الشرح الکبیر»، «الجامع النفیس فی الفقه»، «المساعد فی شرح التسهیل»، «شرح ألفیه ابن مالک» که با این اثر شهرت یافت.[1][2][3]

ابن عقیل
زادهٔ۱۶ اکتبر ۱۲۹۸ / ۹ محرم ۶۹۸ق
قاهره
درگذشت۱۶ نوامبر ۱۳۶۷ / ۲۳ ربیع‌الاول ۷۶۹ق
قاهره
ملیت مصری مملوکی، اصالتاً شامی
پیشهزبان‌شناس، ادیب، مفسر
آثار«شرح ألفیه ابن مالک»
سبکدر ادبیات عربی: «دورهٔ اول مملوکی»
عنوانبهاءالدین

میلادذوالقدر، پژوهشگر تاریخ، او را از بزرگان ادب و فقه دوره مملوکیان می‌داند.[4]

منابع

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ابن عقیل در ویکی‌گفتاورد موجود است.
  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۴. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۳۱. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۶. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۴۶. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۸۰۳. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. «سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران - سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران». www.nlai.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۸.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابن عقیل موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.