ابن حاجب
ابوعمرو عثمان بن عمر دوینی شهرت‌یافته از روی پیشهٔ پدری‌اش به ابنِ حاجِب (۱۱۷۵-۱۲۴۹م) (نسب: جمال‌الدین عثمان بن عمر بن ابی‌بکر بن یونس) فقیه، ادیب و نحوی مصری بود.[1] [2][3][4]
| ابن حاجب جمال‌الدین عثمان بن عمر | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۱۷۵/ اواخر ۵۷۰ اسنا، قوصیه |
| درگذشت | ۱۲۴۹/ ۲۶ شوال ۶۴۶ اسکندریه |
| محل زندگی | مصر |
| آثار | کافیة. الشافیه. الوافیه. المختصر فی الأصول... |
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۵۵۹. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۳۴-۵. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۴. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۴۷. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «ابن الحاجب». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۱. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک)
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.