ابن مکانس

ابن مکانس (۱۳۴۵-۱۴۰۷) (نسب کامل:فخرالدین ابوالفرج عبدالرحمن بن عبدالرزاق بن ابراهیم بن مکانس مصری قبطی‌اصل) مقام‌دار دیوانی، شاعر و ادیب مصری قبطی‌اصل بود. [1]

ابن مکانس
عبدالرحمن بن عبدالرزاق
زادهٔ۱ مه ۱۳۴۵م/ ۱۹ ذی‌الحجه ۷۴۵ق
قاهره
درگذشت۷ نوامبر ۱۴۰۷/ ۱۲ ذی‌الحجه ۷۹۴ق
بلبیس
نژادعرب قبطی‌اصل
پیشهادیب، سیاستمدار، شاعر
آثاراشعار

زندگی

ابن مکانس در ۱ مه ۱۳۴۵م/ ۱۹ ذی‌الحجه ۷۴۵ق در قاهره به دنیا آمد. پدرش از کاتبان دیوانی بود، و او در این فضا پرورش یافت. در بیست سالگی مسلمان شد و در دیوان انشاء خدمت گزارد. به ادبیات بسیار گرایش پیدا کرد، در ۷ نوامبر ۱۴۰۷/ ۱۲ ذی‌الحجه ۷۹۴ق آنگاه که برای وزارت به قاهره فراخوانده شد، در راه در بلبیس به او سم خوراندند و درگذشت.

منابع

  1. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۸۲۶. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.