نورالدین اسعردی
نورالدین اِسْعِرْدی (۱۲۲۲-۱۲۵۸م) (نسب:محمد بن عبدالعزیر بن عبدالصمد بن رستم) شاعر هزل‌سُرای عربی ایُوبی در نیمهٔ اول سدهٔ هفتم هجری بود.[1][2][3][4] او را شاعری توانا و نکته‌دان وصف کرده‌اند که مجون و خلاعت بر شعرش چیره گشت.[1] در پایان عمرش، نابینا گشت.[1]
| نورالدین اِسْعِرْدی ابوبکر محمد بن عبدالعزیر اسعردی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۲۲۲/ ۶۱۹ اسعرد، دیاربکر |
| درگذشت | ۱۲۵۸/ ۶۵۶ قاهره |
| محل زندگی | مصر |
| آثار | دیوان شعر. سلافة الزرجون فی الخلاعة والمجون. |
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۵۹۰. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۰۴. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۵۷. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - صفدی، صلاح‌الدین. الوافی بالوفیات. ۱. ص. ۱۸۸–۹۳.
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.