ابواسحاق شیرازی

ابواسحاق، ابراهیم بن علی شیرازی (۱۰۰۲- ۱۰۸۱م) فقیه شافعی ایرانی در سدهٔ پنجم هجری بود.[1][2][3]

ابواسحاق شیرازی
ابراهیم بن علی فیروزآبادی شیرازی
زادهٔ۱۰۰۲م/ ۳۹۴ق
فیروزآباد
درگذشت۴ نوامبر ۱۰۸۱م/ ۲۱ جمادی‌الثانی ۴۷۶ق
بغداد
محل زندگیبغداد
پیشهفقیه، ادیب
شناخته‌شده برایسفیر خلیفه مقتدی در نیشابور

زندگی

در سال ۳۹۳ قمری در فیروزآباد فارس متولد شد و در همان‌جا به تحصیل مقدمان پرداخت. او در سال ۴۱۰ قمری برای کسب علم به شیراز رفت و نزد ابوعبداﷲ بیضاوی و عبدالوهاب بن رامین فقه آموخت آنگاه به بصره شد و در خدمت جوزی قرائت حدیث کرد و در سال ۴۱۵ رهسپار بغداد گشت و نزد ابوالطیب طبری قاضی مشغول شد و مدتی مصاحب وی بود و در مجلس او نیابت می‌کرد و در مدرس او سمت معیدی داشت پس از آنکه مدرسهٔ نظامیه در بغداد بنا شد، تدریس آنجا را به ابواسحاق واگذار کردند و تا آخر عمر در آنجا به درس اشتغال داشت. او اولین مدرس رسمی مدرسهٔ نظامیه است و قبل از وی ابن صباغ بیست روز در آنجا تدریس کرده‌بود. از کتب اوست: مهذب و تنبیه در فقه و لمع وشرح آن در اصول و نکت در خلاف - تبصره و معونه و تلخیص و غیر آن. فیروزآبادی صاحب قاموس از اخلاف اوست. ابواسحاق در سال ۴۷۶ قمری درگذشت.[4]

پانویس

  1. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۱۹۵. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۴. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۳. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۳۴۹-۵۱. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. بزرگان نامی پارس، جلد اول، ص ۲۰۷

منابع

  • میر، محمد تقی (۱۳۶۸بزرگان نامی پارس، جلد اول، شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز
  • لغت‌نامهٔ دهخدا
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.