ابن طباطبا علوی
ابى‌الحسن محمد شاعر ملقب به ابن طباطبا علوی (۸۴۷-۹۳۴) شاعر، نقدگر شعر و کاتب عربی اصفهانی بود.[1][2]
| ابن طباطبا علوی ابوالحسن محمد بن احمد اصفهانی | |
|---|---|
| زادهٔ | اصفهان |
| درگذشت | ۹۳۴/ ۳۲۳ق اصفهان |
| پیشه | شاعر، ناقد، کاتب |
| آثار | عیار الشعر |
زندگی
نسبش «ابوالحسن محمد بن احمد بن محمد بن احمد بن ابراهیم بن طباطبا»[1] از نسل حسن بن علی بن ابی‌طالب ذکر شد. ابن طباطبا در اصفهان زاده شد و گویند هیچ‌گاه آنجا را ترک نکرد. همانجا از بزرگان علم و ادب آموخت. در ۹۳۴/ ۳۲۳ق در اصفهان درگذشت. [1] امیر سراج‌الدین عبدالوهاب تبریزی عالم، عارف، فقیه و شیخ‌الاسلام در حکومت اوزون‌حسن پادشاه آق‌قوینلو و حکومت شاه‌اسماعیل صفوی[3] از نسل وی می‌باشد.
آثار
سنام المعالی.
- عیار الشعر.
- الشعر والشعراء.
- نقد الشعر.
- تهذیب الطبع.
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. دوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۲۰.
- بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «ابن طباطبا». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۶. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳.
- نادرمیرزا قاجار؛ تاریخ و جغرافی دارالسلطنهٔ تبریز؛ مصحح غلام‌رضا طباطبایی مجد؛ چاپ اول از ویراست دوم: تبریز، انتشارات آیدین و انتشارات یانار، ۱۳۹۳، ص ۱۵۳ و سیداحمد باقرزاده ارجمندی، سادات عبدالوهابیه، فصل‌نامه متن‌پژوهی پیام بهارستان، دوره ۲، س. ۸، ش. ۲۶، پاییز و زمستان ۱۳۹۴، ص ۲۹۳ و نقیب‌زاده مشایخ طباطبا، سیدحسین‌علی؛ هدیه لآل عبا فی نسب آل طباطبا؛ [چاپ اول]: [تهران]، چاپخانهٔ مجلس، ۱۳۳۱، ص ۲۹ و طباطبایی، سیدمحمدحسین؛ نسب‌نامهٔ خاندان طباطبایی (اولاد امیر سراج‌الدین عبدالوهاب)؛ به کوشش و با مقدمهٔ سیدهادی خسروشاهی؛ چاپ اول: قم، مؤسسه بوستان کتاب (زندگی‌نامه و خاطرات: ۵۲، تاریخ: ۳۷۶)، ۱۳۹۱، ص ۳۷.
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.