جمیل صدقی زهاوی
جمیل صدقی زَهاوی (۱۸۶۳ - ۲۴ فوریه، ۱۹۳۶) شاعر کُرد اهل عراق بود که به زبان‌های عربی، فارسی و کردی شعر می‌سرود.[1]
| جمیل صدقی زَهاوی جمیل صدقی زهاوی | |
|---|---|
.jpg.webp) | |
| زادهٔ | ۲۹ ذیحجه ۱۲۷۹۱۸۶۳ بغداد |
| درگذشت | ذیقعده ۱۳۵۴۱۹۳۶ |
| آرامگاه | مقبرة الخیزران |
| یادمان‌ها | خیابانی به نام او در شهر بغداد (میان محله اعظمیه و محله وزیریه) |
| ملیت |  |
| نژاد | کرد |
| پیشه | شاعر و فیلسوف |
| شناخته‌شده برای | طرفدار حقوق زنان و از هواداران ترک حجاب |
| خویشاوندان | ابراهیم ادهم زهاوی (برادرزاده) |
زندگی
جمیل صدقی زهاوی نام خانوادگی او تلفظ دیگری از نام زهاب است. پدر و مادر او هر دو از کردهای منطقه ذهاب در استان کرمانشاه بودند. خود جمیل صدقی گفته‌است که دلیل نامگذاری آن‌ها به زهاوی اقامت طولانی جد آن‌ها به نام ملا احمد در سرپل ذهاب بوده‌است. پدر جمیل به نام ملا محمد نیز خود شاعر و فقیه بود و زبان‌های کردی، فارسی، ترکی و عربی را به‌خوبی می‌دانست. ملا محمد به فارسی و عربی شعر سروده‌است و تخلص او در اشعار فارسی فیضی بوده‌است و به همین دلیل به ملا محمد فیضی مشهور شد. وی همچنین به عنوان یک فقیه به درجهٔ مفتی بغداد رسید.[2]
جمیل صدقی زهاوی در سال ۱۳۱۳ در هزاره فردوسی که در تهران و توس برگزار شد شرکت داشت.
مواضع سیاسی
زهاوی در سراسر جهان عرب چهره‌ای شناخته شده‌است. او طرفدار حقوق زنان و از هواداران ترک حجاب بود.
منابع
- بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «الزهاوی». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۲۳. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - مقایسۀ ادبیات کارگری در اشعار فرخی یزدی و جمیل صدقی زهاوی، نوشتۀ عنایت‌االله شریف‌پور و محمدحسن باقری؛ در فصل‌نامۀ لسان مبین، سال دوم، دورۀ جدید، شمارۀ چهارم، تابستان ۱۳۹۰، صص ۸۳-۶۰، ص ۶۵.
ویکی‌پدیای عربی