ستارهای بدرخشید و ماه مجلس شد
غزلی با مطلع «ستارهای بدرخشید و ماه مجلس شد»، غزل شمارهٔ ۱۶۷ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
ستارهای بدرخشید | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[1] | ||
شمار ابیات | ۱۰ | ||
بحر | مجتث مثمن مَخبون محذوف مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
⇒ ⇐
|
در اجراها
محمودی خوانساری در برنامهٔ شمارهٔ ۵۳۳ از مجموعهٔ گلهای رنگارنگ این غزل را در دستگاهِ شور اجرا کردهاست.[2] همینطور عبدالعلی وزیری در برنامهٔ شمارهٔ ۲ از مجموعهٔ گلهای جاویدان این غزل را به همراه غزل به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم در دستگاه شور اجرا کردهاست.[3]
در دیگر آثار هنری
در نسخهٔ مصور کتابخانهٔ کاخ گلستان (شمارهٔ ۳۱۵۹) که شاه قاسم آن را در شوال ۱۰۰۳ ه.ق/ژوئن ۱۵۹۵ م نگارگری کرده، ۳ نگاره وجود دارد که نگارهٔ اول آن تصویری از همین غزل است.[4]
پانویس
- حافظ، دیوان حافظ، ۱۱۳ - ۱۱۴.
- دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۵.
- دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۸.
- سمسار، «حافظ و هنر»، دائرةالمعارف اسلامی، ۱۹: ۷۲۹.
منابع
- آذرنوش، آذرتاش؛ اینجنیتو، دومینیکو؛ باقری، بهادر؛ بلوکباشی، علی؛ بیات، علی؛ پاکتچی، احمد؛ خرمشاهی، بهاءالدین؛ دادبه، اصغر؛ ساجدی، طهمورث؛ سجادی، صادق؛ سمسار، محمدحسن؛ شمس، اسماعیل؛ عبدالله، صفر؛ کردمافی، سعید؛ کیوانی، مجدالدین؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ میثمی، حسین؛ میرانصاری، علی؛ نکوروح، حسن؛ هاشمپور سبحانی، توفیق؛ بخش هنر و معماری (۱۳۹۰). «حافظ». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۱۹. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۰۴۷.
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.