مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی

مخمور جام عشقم
مخمور جام عشقم
زبان	فارسی
شاعر	حافظ[1]
شمار ابیات	۶
بحر	مضارع مثمن اخرب; مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
متن
مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی; پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی; وصف رخ چو ماهش در پرده راست ناید; مطرب بزن نوائی ساقی بده شرابی; شد حلقه قامت من تا بعد ازین رقیبت; زین در دگر نراند ما را بهیچ بابی; در انتظار رویت ما و امیدواری; در عشوهٔ وصالت ما و خیال و خوابی; مخمور آن دو چشمم آیا کجاست جامی; بیمار آن دو لعلم آخر کم از جوابی; حافظ چه می‌نهی دل تو در خیال خوبان; کی تشنه سیر گردد از لمعه سرابی	; ; ; ۲; ; ; ; ۴; ; ; ; ۶
	⇒ ⇐

غزلی با مطلع «مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی»، غزل شمارهٔ ۴۳۲ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

در اجراها

محمدرضا شجریان در برنامهٔ شمارهٔ ۲۵۰ از مجموعهٔ برگ سبز این غزل را در آوازِ بیات اصفهان اجرا کرده‌است.[2]

دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانی‌های دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظ‌پژوهی. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.

حافظ شیرازی، شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.