یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد
غزلی با مطلع «یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد»، غزل شمارهٔ ۱۶۹ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
یاری اندر کس نمیبینم | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[1] | ||
شمار ابیات | ۹ | ||
بحر | رَمَل مُثَمَّن محذوف فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
⇒ ⇐
|
در اجراها
عبدالوهاب شهیدی در برنامهٔ شمارهٔ ۱۵ از مجموعهٔ گلهای تازه این غزل را در آوازِ دشتی اجرا کردهاست. همچنین محمدرضا شجریان نیز در سالهای اولیهٔ پس از انقلاب این غزل را خوانده است.[2]
پانویس
- حافظ، دیوان حافظ، ۱۱۴ - ۱۱۵.
- دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۹۹۹.
منابع
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.