صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

صبا به تهنیت
صبا به تهنیت
زبان	فارسی
شاعر	حافظ[1]
شمار ابیات	۸
بحر	مجتث مثمن مخبون محذوف; مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
متن
صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد; که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد; هوا مسیح نفس گشت و باد نافه گشای; درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد; تنور لاله چنان برفروخت باد بهار; که غنچه غرق عرق گشت و گل بجوش آمد; بگوش هوش نیوش از من و بعشرت کوش; که این سخن سحر از هاتفم بگوش آمد ; ز فکر تفرقه باز آی تا شوی مجموع; بحکم آنکه چو شد اهرمن سروش آمد ; ز مرغ صبح ندانم که سوسن آزاد; چه گوش کرد که با ده زبان خموش آمد ; چه جای صحبت نامحرمست مجلس انس; سر پیاله بپوشان که خرقه پوش آمد ; ز خانقاه بمیخانه میرود حافظ ; مگر ز مستی زهد ریا بهوش آمد	; ; ; ۲; ; ; ; ۴; ; ; ; ۶; ; ; ; ۸
	⇒ ⇐

غزلی با مطلع «صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد»، غزل شمارهٔ ۱۷۵ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

در اجراها

محمدرضا شجریان در برنامهٔ شمارهٔ ۱۸۷ از مجموعهٔ گل‌های رنگارنگ این غزل را در دستگاهِ ماهور اجرا کرده‌است.[2]

دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانی‌های دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظ‌پژوهی. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.

حافظ شیرازی، شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.