یارم چو قدح به‌دست گیرد

غزلی با مطلع «یارم چو قدح بدست گیرد'»، غزل شمارهٔ ۱۴۸ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

یارم چو قدح
زبانفارسی
شاعرحافظ[1]
شمار ابیات۵
بحرهزج مسدس اخرب مقبوض محذوف
مفعول مفاعلن فعولن
متن

یارم چو قدح بدست گیرد
بازار بتان شکست گیرد
هر کس که بدید چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد
در بحر فتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا بشست گیرد
در پاش فتاده‌ام بزاری
آیا بود آنکه دست گیرد
خرّم دل آنکه همچو حافظ
جامی ز می الست گیرد




۲



۴


نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی

در دیگر آثار هنری

کاسهٔ سفالی نقاشی زیر لعابی متعلق به سدهٔ ۹ ه‍.ق در موزهٔ ملی ایران نگهداری می‌شود که دو بیت از این غزل بر روی آن نقش بسته‌است.[2]

پانویس

منابع

  • آذرنوش، آذرتاش؛ اینجنیتو، دومینیکو؛ باقری، بهادر؛ بلوکباشی، علی؛ بیات، علی؛ پاکتچی، احمد؛ خرمشاهی، بهاءالدین؛ دادبه، اصغر؛ ساجدی، طهمورث؛ سجادی، صادق؛ سمسار، محمدحسن؛ شمس، اسماعیل؛ عبدالله، صفر؛ کردمافی، سعید؛ کیوانی، مجدالدین؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ میثمی، حسین؛ میرانصاری، علی؛ نکوروح، حسن؛ هاشم‌پور سبحانی، توفیق؛ بخش هنر و معماری (۱۳۹۰). «حافظ». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۱۹. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۰۴۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.