دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن

دانی که چیست دولت
دانی که چیست دولت
زبان	فارسی
شاعر	حافظ[1]
شمار ابیات	۷
بحر	مضارع مثمن اخرب; مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
متن
دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن; در کُوی او گدائی بر خسروی گزیدن; از جام طمع بریدن آسان بود و لیکن; از دوستان جانی مشکل توان بریدن; خواهم شدن ببستان چون غنچه با دل تنگ; وانجا به نیک‌نامی پیراهنی دریدن; گه چون نسیم با گل راز نهفته گفتن; گه سرّ عشقبازی از بلبلان شنیدن; بوسیدن لب یار اوّل ز دست مگذار; کاخر ملول گردی از دست و لب گزیدن; فرصت شمار صحبت کز این دوراهه منزل; چون بگذریم دیگر نتوان بهم رسیدن; گوئی برفت حافظ از یاد شاه یحیی; یا رب بیادش آور درویش پروریدن	; ; ; ۲; ; ; ; ۴; ; ; ; ۶
	⇒ ⇐

غزلی با مطلع «دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن»، غزل شمارهٔ ۳۹۲ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

در اجراها

غلامحسین بنان در برنامهٔ شمارهٔ ۲۵۲ از مجموعهٔ گل‌های رنگارنگ این غزل را در آوازِ بیات اصفهان[2] و نوذر در برنامهٔ شمارهٔ ۲۲۴ از مجموعهٔ برگ سبز این غزل را در دستگاهِ سه‌گاه اجرا کرده‌اند.[3]

حافظ شیرازی، شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.
دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوش‌خوانی‌های شعر حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظ‌پژوهی. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.