وقت را غنیمت دان آنقدر که بتوانی
غزلی با مطلع «وقت را غنیمت دان آنقدر که بتوانی»، غزل شمارهٔ ۴۷۳ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
وقت را غنیمت دان | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[1] | ||
شمار ابیات | ۱۳ | ||
بحر | مقتضب مثمن مطوی مقطوع فاعلن مفاعیلن فاعلن مفاعیلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
⇒ ⇐
|
در اجراها
عبدالوهاب شهیدی در برنامهٔ شمارهٔ ۱۰۳ از مجموعهٔ گلهای تازه این غزل را در دستگاهِ ماهور اجرا کردهاست.[2] همچنین محمودی خوانساری در برنامهٔ شمارهٔ ۵۴۰ از مجموعهٔ گلهای رنگارنگ این غزل را در دستگاهِ نوا اجرا کردهاست.[3] اکبر گلپایگانی و عبدالوهاب شهیدی نیز در برنامهٔ شمارهٔ ۲۴۴ از مجموعهٔ یک شاخه گل این غزل را به همراه غزل شاهدان گر دلبری زینسان کنند در دستگاهِ سهگاه اجرا کردهاند.[4]
پانویس
- حافظ، دیوان حافظ، ۳۳۴ - ۳۳۶.
- دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۱.
- دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۵.
- دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۸.
منابع
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.