محمود محمودی خوانساری

• ۲۴۱ ب دشتی. غزل از رهی معیری با مطلع (آنقدر با آتش دل ساختم تا سوختم)
• ۲۷۸ شوشتری (گر چه امروز زهم دور مکان من و توست)
• ۲۹۱ شور. شعر از عماد خراسانی (ماییم و دلی پرخون از جور پری‌رویی)
• ۳۱۴ سه گاه (بخت آیینه ندارم که در او می‌نگری)
• ۴۳۲ افشاری (بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید)
• ۴۵۲ همایون (حدیث درد من گر کس نگفت افسانه‌ای کمتر)
• ۴۵۶ اصفهان (دامن خویش ز خون مژه گلشن کردم)
• ۴۶۸ افشاری (هر آنکه جانب اهل وفا نگه دارد)
• ۴۷۷ چهارگاه (آنکه پامال جفا کرد چو خاک راهم)
• ۴۸۳ همایون غزل از حافظ (ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت)
• ۴۸۴ سه‌گاه. شعر از رهی معیری (شب یار من تب است و غم سینه سوز هم)
• ۴۸۸ در شور. غزل از حافظ (ما بی‌غمان مست دل از دست داده‌ایم)
• ۴۹۲ شوشتری منصوری. شعر از پژمان بختیاری (ما هم شکسته خاطر و دیوانه بوده‌ایم)
• ۴۹۲ب شوشتری منصوری. شعر از پژمان بختیاری (ما هم شکسته خاطر و دیوانه بوده‌ایم)
• ۵۰۳ شور. غزل از هلالی جغتایی (کدام جلوه که در سرو سرفراز تونیست)
• ۵۰۷ ابوعطا (چه باز در دلت آمد که مهر برکندی)
• ۵۱۲ افشاری. شعر از رهی معیری (دور از تو هر شب تا سحر گریان چو شمع محفلم)
• ۵۱۲ ب افشاری. شعر از رهی معیری (دور از تو هر شب تا سحر گریان چو شمع محفلم)
• ۵۱۳ نوا. غزل از مهستی گنحه‌ای (در فغانم از دل دیر آشنای خویشتن)
• ۵۱۴ ماهور. غزل از فروغی بسطامی (ای کاش جان بخواهد معشوق جانی ما)
• ۵۲۴ ماهور. غزل از فروغی بسطامی (ای کاش جان بخواهد معشوق جانی ما)
• ۵۲۷ ماهور. غزل از موید ثابتی (دیریست تا به دیر مغان جا گرفته‌ایم)
• ۵۲۹ شوشتری منصوری. غزل از پژمان بختیاری (دل ز شوق گریه‌ای مستانه می‌سوزد مرا)
• ۵۲۹ب شوشتری منصوری. غزل از پژمان بختیاری (دل ز شوق گریه‌ای مستانه می‌سوزد مرا)
• ۵۳۲ ماهور. غزل از عماد خراسانی (اهل گردم دل دیوانه اگر بگذارد)
• ۵۳۳ شور. غزل از حافظ (ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد)
• ۵۴۰ دستگاه نوا. غزل از حافظ و سعدی (زاهد پشیمان را ذوق باده خواهد کشت/ تو هیچ عهد نبستی که عاقبت نشکستی)
• ۵۴۶ ماهور (هرگز دلم به درد تو از کس دوا نخواست)
• ۵۵۰ افشاری. شعر از قاآنی (دل شکسته من آهش ار اثر دارد)
• ۵۵۴ دشتی. غزل از سعدی (آن نه روی است که من وصف جمالش دانم)
• ۵۵۵ ب سه گاه. شعر از مولوی (گفت معشوقی به عاشق کی فتا)
• ۵۵۷ ماهور (یار اگر جلوه کند دادن جان این همه نیست)
• ۵۵۷ ب ماهور (یار اگر جلوه کند دادن جان این همه نیست)
• ۵۶۰ چهارگاه. غزل از حافظ (مژده‌ای دل که دگر باد صبا بازآمد)
• ۵۶۴ سه‌گاه. غزل از سعدی (آن را که غمی چون غم من نیست چه داند)

• - دشتی. همراه با سه تار استاد عبادی، نی محمد موسوی و ضرب جهانگیر ملک

غزل آواز از خواجوی کرمانی (گوییا عزم ندارد که شود روز امشب - یا درآید ز در آن شمع شب افروز امشب، گر بمیرم به جز از شمع کسی نیست که او - برمن خسته بگرید ز سر سوز امشب، مرغ شب خوان که دم از پردهٔ عشاق زند - گو نوا از من شب‌خیز بیاموز امشب، بنشان شمع جگر سوخته را گر چه کسی - منشیناد بروز من بد روز امشب، بی لب لعل و رخت خادم خلوتگه انس - گو صراحی منه و شمع میفروز امشب،، اگر آن عهدشکن با تو نسازد خواجو - خون دل میخور و جان می‌ده و می‌سوز امشب)

• ۳ دشتی. غزل از شهریار (از زندگانی‌ام گله دارد جوانی‌ام)
• ۹ سه‌گاه. غزل از حافظ (چه مستی است ندانم که رو به ما آورد)
• ۱۲ سه‌گاه. غزل از سایه (شب آمد و دل تنگم هوای خانه گرفت)
• ۱۷ بیات زند. غزل از ابوالحسن ورزی (باد بهار آمد و آورد بوی تو)
• ۱۹ افشاری. غزل از حافظ (نماز شام غریبان چو گریه آغازم)
• ۲۰ شور. غزل از شهریار (باز امشب‌ای ستاره تابان نیامدی)
• ۲۷ شور. غزل از علی اشتری (عمری ز سوز آتش هجران گریستم)
• ۳۰ شوشتری. غزل از حافظ (الاای آهوی وحشی کجایی)
• ۴۴ شوشتری. غزل از حافظ (دل از من برد و روی از من نهان کرد)
• ۴۷ مخالف سه‌گاه. غزل از یغمای جندقی (نگاه کن که نریزد دهی چو باده به دستم)
• ۵۷ ابوعطا. غزل از شهریار (به اختیار دلی برده چشم یار از من)
• ۶۳ ماهور. غزل از شهریار (امشب‌ای ماه به درد دل من تسکینی)
• ۷۰ دشتی. غزل از حافظ (به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم)
• ۷۶ سه‌گاه. غزل از عراقی (بیا بیا که نسیم بهار می‌گذرد)
• ۸۶ همایون. غزل از سعدی (ای زلف تو هر خمی کمندی)
• ۱۱۵ ماهور. غزل از حافظ (صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است)
• ۱۱۸ شور. غزل از غباد همدانی (روزی که کلک تقدیر در پنجه قضا بود)
• ۱۳۰ شور. غزل از سایه (چشم گریان تو نازم حال دیگرگون ببین)
• ۱۳۲ ابوعطا. غزل از حافظ (در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی)
• ۱۳۵ سه‌گاه. غزل از حافظ و باباطاهر (یاد باد آنکه سر کوی توأم منزل بود)
• ۱۳۷ بیات زند. غزل از حافظ (دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم)
• ۱۴۱ بیات اصفهان. غزل از حافظ (با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی)
• ۱۴۵ سه‌گاه. غزل از عماد خراسانی (چیست این آتش سوزنده که در جان من است)
• ۱۴۸ افشاری. غزل از سعدی (هر شب اندیشه دیگر کنم و رای دگر)
• ۱۵۲ شور. غزل از سعدی (بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست)
• ۱۶۸ ماهور. غزل از سعدی (سلسله موی دوست حلقه دام بلاست)
• ۱۸۳ سه‌گاه. غزل از حافظ (چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست)

• ۵۶ نخستین آواز گل‌های محمودی خوانساری به همراه تار فرهنگ شریف. غزل از حافظ (عکس روی تو چو در آینه جام افتاد)
• ۶۱ شور-دشتی. اشعار متن برنامه از عطار، سهیلی خوانساری و عراقی. غزل آواز از سعدی (تا خبر دارم از او بیخبر از خویشتنم - با وجودش ز من آواز نیاید که منم)
• ۶۵ سه‌گاه. شعر از حافظ (دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم)
• ۷۱ شور. غزل آواز از حافظ (ترسم كه اشك بر غم ما پرده در شود)
• ۷۹ بیات زند. غزل آواز از سعدى (من از تو روی نپیچم گرم بیازاری)
• ۸۲ سه‌گاه. غزل آواز از حافظ (دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود)
• ۸۸ همایون، شوشتری. غزل آواز از رهی معیری (شب یاد من تب است و غم سینه سوز هم)
• ۹۲ سه‌گاه. غزل آواز از حافظ (روزگاریست که سودای بتان دین منست)
• ۹۴ شور. غزل آواز از نظام وفا (ای که داری به من از مهر نهانی نظری)
• ۹۸ شوشتری-منصوری. اشعار از عطار، خانلری، نظام وفا، حافظ و عراقی (هر آنکه جانب اهل خدا نگه دارد)
• ۹۹ سه‌گاه. غزل از فروغی بسطامی (ساقی نداده ساغر چندان نموده مستم)
• ۱۰۲ ابوعطا. غزل از همای شیرازی و نواب صفا (بیدل و خسته در این شهرم و دلداری نیست)
• ۱۰۵ افشاری. غزل از عراقی (یاران غمم خورید که غمخوار مانده‌ام)
• ۱۰۶ سه گاه. اشعار متن برنامه از عطار، صفای اصفهانی، عراقی غزل از مولانا (ما در ره عشق تو اسیران بلاییم)
• ۱۰۸ شور. اشعار متن برنامه از عطار، سعدی، حافظ، و عراقی - غزل آواز از رهی‌معیری (در پیش بی دردان چرا فریاد بی‌حاصل کنم)
• ۱۰۹ دشتی. اشعار متن برنامه از عطار، منصوره اتابکی و حافظ - غزل آواز از علی اشتری متخلص به فرهاد (عمریست تا به پای خم از پا نشسته‌ایم)
• ۱۱۰ ابوعطا. غزل آواز از فروقى بسطامى (يار بى‌ پرده كمر بست به رسوائى ما)
• ۱۱۶ سه گاه. غرل آواز از سعدى (ز حد بگذشت مشتاقى و صبر اندر غمت يارا)
• ۱۱۸ بیات زند. غزل آواز از خواجوى كرمانى (همچو شمعم به شبستان حرم ياد كنيد)
• ۱۲۶ ابو عطا. غزل آواز از حافظ (ديدى اى دل كه غم عشق دگر بار چه كرد)
• ۱۲۹ ابوعطا. غزل از علی صدارت (دوش کان رشک پری سرخوش و مستانه گذشت)
• ۱۳۴ شوشتری، منصوری و شعری از دنیا (گرچه امروز زهم دور مکان من و تست)
• ۱۴۰ شور-دشتی. غزل آواز از عراقى (ز اشتياق تو جانم به لب رسيد كجائى)
• ۱۴۶ بیات زند. غزل آواز از حافظ (منم كه گوشه ميخانه جايگاه منست)
• ۱۴۹ شور و دشتی. شعر از پرتو بیضائی (در دلم جلوه کند پرتو ماهی گاهی)
• ۱۵۳ همایون. غزل آواز از همايون اسفراينى (آنكه خود را نفسى شاد نديده ست منم)
• ۱۵۸ شور. غزل آواز از فرهاد (رفتى ز پيش ديده و بر جان نشسته اى)
• ۱۶۵ سه‌گاه. شعر از سعدی (بخت آیینه ندارم که در او می‌نگری)
• ۱۶۶ بیات اصفهان. غزل از رهی معیری (چون زلف توأم جانا در عین پریشانی)
• ۱۷۱ سه گاه. غزل آواز از حافظ (تا ز ميخانه و مى نام و نشان خواهد بود)
• ۱۷۲ بیات زند. غزل آواز از سعدى (تو هيچ عهد نبستى كه عاقبت نشكستى)
• ۱۷۷ بیات زند. غزل آواز از مولانا (بيا بيا كه شدم در غم تو سودائى)
• ۱۷۹ شور. غزل از حافظ (رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید)
• ۲۴۳ شور. ذبيحى، قوامى، خوانسارى غزل آواز از علی اشتری (رفتی ز پیش دیده و در جان نشسته ای)
• ۲۵۲ بیات اصفهان. غزل آواز از سعدى (ندانمت به حقيقت كه در جهان به كه مانى)
• ۲۵۴ شور. ايرج ، خوانسارى غزل آواز(خوانسارى)از مهستی گنجوی (در فغانم از دل دیر آشنای خویشتن)
• ۲۶۲ ابوعطا. غزل از سخا لاری و طبیب اصفهانی (در شب هجر تو شرمنده احسانم کرد - غمت در نهانخانه دل نشیند)
• ۲۷۳ بیات زند. غزل آواز از فريدون توللى (خون ميخورم از طعنه اغيار و بسم نيست)
• ۲۷۵ سه گاه. غزل آواز از رفيق اصفهانى (چه كنم كه باز آمد شب و يار من نيامد)
• ۲۸۲ شور. غزل آواز از حافظ (حاشا كه من به موسم گل ترك مى كنم)
• ۲۹۵ ابو عطا. غزل آواز از پژمان بختيارى (ما كيستيم، دين و دل از دست داده اى)
• ۳۰۷ دشتی. غزل آواز از ميردامادى(فروق)(با انكه دلى دارى آشفته و سودائى)

• ۴۸ دشتی. غزل آواز از خاقانى (آمد نفس صبح و سلامت نرسانيد)
• ۱۲۶ سه گاه. غزل از شیخ‌بهایی (ساقیا بده جامی زان شراب روحانی)
• ۲۰۲ بیات اصفهان. غزل آواز از خليلى افغانى (تا سر بپاى آن بت رعنا گذاشتيم)
• ۳۶۶ ابو عطا. غزل آواز از سعدى (آنرا كه غمى چون غم ما نيست چه داند)
• ۳۶۷ شور-دشتی. غزل آواز از صائب تبريزى (اگر وطن به مقام رضا توانى كرد)
• ۳۷۲ سه گاه. غزل آواز از مولانا (تنها نه منم جانا از بهر تو ديوانه)
• ۳۷۷ شور. غزل از سعدی (دوش بی‌روی تو آتش به سرم بر می‌شد)
• ۳۷۹ بیات زند. گلپایگانی، قوامى، خوانسارى. غزل آواز(خوانسارى) از سعدى (من از تو روى نپيچم اگر بيازارى)
• ۳۸۰ سه گاه. غزل آواز از غمام همدانى (چراغ خلوت من شعله هاى آه منست)
• ۳۸۱ بیات زند. غزل آواز از فخرالدين عراقى (كشيد كار ز تنهائیم به شیدائی)
• ۳۸۸ دشتی. شعر از سعدی (ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی)
• ۳۸۹ ابو عطا. غزل آواز از كمال خجندى (بيغمت شاد مباد اين دل پرورده ما)
• ۳۹۳ شور. غزل آواز از جلال همائى (مگذار تا ز دست غمت ناله سر كنم)
• ۳۹۸ سه‌گاه. شعر از حافظ (من ترک عشق و شاهد و ساغر نمی‌کنم)
• ۳۹۹ شور. غزل آواز از سعدى (تا خبر دارم از او بى خبر از خويشتنم)
• ۴۰۸ نوا-ابو عطا. گلپايگانى، شهيدى و خوانسارى غزل آواز(خوانسارى) از مهستى گنجوى (در فغانم از دل دير آشناى خويشتن - خو گرفتم همچو نى با ناله هاى خويشتن)
• ۴۰۹ افشاری. خوانسارى، قوامى، وفائى - غزل آواز(خوانسارى) (چون زلف توام جانا در عين پريشانى)
• ۴۱۰ افشاری. شعر از هادی رنجی (ما را دل از کشاکش دنیا شکسته‌است)
• ۴۱۱ سه گاه. شهيدى، ايرج، خوانسارى - غزل آواز(خوانسارى) از عرفى شيرازى (گر نخل وفا بر ندهد چشم ترى هست)
• ۴۱۸ همایون. غزل آواز از حافظ (ترسم كه اشك در غم ما پرده در شود)
• ۴۲۰ ابو عطا. غزل آواز از سعدى (خبرت هست كه بي روى تو آرامم نيست)
• ۴۲۱ ابو عطا. اشعار متن برنامه از پژمان بختيارى و سلمان ساوه ائى (سالها چيزى بنام زندگانى داشتم)
• ۴۲۹ سه گاه. غزل آواز از حافظ (دوش در حلقه ما قصه گيسوى تو بود)
• ۴۳۲ نوا. غزل آواز از سعدى (از هر چه ميرود سخن دوست خوشتر است)
• ۴۳۷ ابو عطا. غزل آواز از عماد خراسانى (برو اى دوست كه ما دست به دامان خوديم)
• ۴۴۲ بیات زند. غزل آواز از عماد خراسانى (نوبهارآمد و شد موسم شيدائى ما)
• ۴۴۳ سه گاه. غزل آواز از مولانا (من مست و تو ديوانه ما را كه برد خانه)
• ۴۵۸ بیات زند. غزل آواز از رفیق اصفهانی (دلم شادم که با او همدم و همخانه خواهم شد)
• ۴۶۰ بیات زند. غزل آواز از وصال شيرازى (شد در شكوه ما با سر گيسوى تو باز)
• ۴۶۴ بیات اصفهان. غزل آواز از هوشنگ ابتهاح(سايه) (نشود فاش كسى آنچه ميان من و توست)

شور با همكارى فرهنگ شريف ، اصغر بهارى، منصور صارمى و منصور نريمان. غزل آوار و تصنيف از حافظ.

آواز "حاشا که من به موسم گل ترک می کنم - من لاف عقل می‌زنم این کار کی کنم،

از قال و قيل مدرسه حالی دلم گرفت - یک چند نیز خدمت معشوق و می کنم،

از نامه سیاه نترسم که روز حشر - با فیض لطف او صد از این نامه طی کنم،

کی بود در زمانه وفا جام می بیار - تا من حکایت جم و کاووس کی کنم،

این جان عاریت که به حافظ سپرد دوست - روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم"

تصنيف "بود آیا که در میکده‌ها بگشایند- گره از کار فروبسته ما بگشایند،

در میخانه ببستند خدایا مپسند - که در خانه تزویر و ریا بگشایند،

اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند - دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند،

به صفای دل رندان صبوحی زدگان - بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند"

• سه گاه. غزل از مولانا (من مست و تو دیوانه مارا که برد خانه)
• مخالف سه گاه. غزل از تورج نگهبان (آمدی که با دلم گفتگو کنی - خانه دل مرا زیر و رو کنی)
• دشتی - عشاق. غزل از فروغی بسطامی (زاهد و سبحه صد دانه و ورد سحری - من و پیمودن پیمانه و دیوانه گری)
• بیات اصفهان. غزل از صائب تبریزی (مانام خود ز صفحه دلها سترده‌ایم - در دفتر جهان ورق باد برده‌ایم)
• شور. غزل از سعدی (تو را نادیدن ما غم نباشد - که در خیلت به از ما کم نباشد)
• شوشتری. غزل از رفیق اصفهانی (باور کس نشود قصه بیماری دل - تا گرفتار نگردد به گرفتاری دل)

• افشاری. تصنیف مرغ شباهنگ - شعر از معینی کرمانشاهی "استاد روانشاد رحیم معینی کرمانشاهی دربارهٔ چگونگی پیدایش این تصنیف زیبا گفته‌است: «هنگامی که آقای اسدالله ملک آهنگ را در اختیار بنده قرار دادند، با توجه به حال و حالت موسیقی (از نظر سنگینی ریتم و غمگینی نغمه‌ها)، شعر حزن‌انگیزی را که بازگوی احساسات و عوالم شخصی خودم بود، برای آن سرودم؛ و چون می‌دانستم که قرار است محمودی خوانساری با آن صدای محزون و پُر از درد و داغ آن را بخواند، کوشیدم چه از نظر لفظ، چه از نظر معنی، کاری زنده و دارای روح عرضه نمایم. از قضا آن اشعار بیانگر احوال محمودی عزیز هم بود، لذا بسیار مورد علاقه او نیز واقع شد و انصافاً که در اجرای آن سنگ تمام گذاشت و از جان و دل خواند.»

(به دورانی که شد قحط وفای دل‌ها - چرا هر دم نگویم من خدا خدا)

• دشتی. تصنیف میخانه - آهنگ ترانه از اسدالله ملک و شعر از بهادر یگانه (دلی دارم بکوی می فروشان- بسرمستی چو دریای خروشان)
• سه گاه. تصنیف لاله پرپر - آهنگ ترانه از فرهنگ شریف و شعر ترانه از بهادر یگانه (چو غنچه ای طوفان زده‌ام - چو آتشی دامان زده‌ام)
• ابوعطا. تصنیف رنج هستی - شعر از معینی کرمانشاهی - آهنگ از اسدالله ملک (یادم کن شب‌ها که با او همپارنج هستی را بیان می‌کردم - شکایت‌ها از جفا می‌کردم، کو هم نفسی که خبر شود از غم جانم - بی او سخنی نبود به خدا به زبانم)
• شوشتری. تصنیف دعای دل - آهنگ ترانه از منوچهر جهانبگلو و شعر ترانه از همای شیرازی

(به گریه گریه ترا خانه خانه می‌جویم - نشانه‌های تو را بی نشانه می‌جویم، ترا ز هر سر کویی گذشته می‌بینم - ترا به هر سرراهی فسانه می‌جویم، بهانه راه عزیزان راه گمشده بود - بهانه جز تو ندارم، بهانه می‌جویم، خیال خانه ات از آشیان برید مرا - شکسته بالیم و آشیان می‌جوییم، خدا خدا کنم و از خدا نمی‌ترسم - که ای یگانه، ترا بی یگانه می‌جویم، غزل سرایی ما هم در این میان کاریست - و گرنه راهِ دگر زین میانه می‌جویم)

• سه گاه. تصنیف سکوت و مستی - آهنگ ترانه از اسدالله ملک و شعر ترانه از هما میر افشار (ای دل من دیگر از آن بی وفائیها مگو - از سرشک همچو باران در جدائی‌ها مگو)
• سه گاه. غزل آواز از سعدی - پیش درآمد از درویش (عیبی نباشد از تو که بر ما جفا رود)
• ابو عطا. تصنیف با صدای بانو پوران - آهنگ ترانه از اسدالله ملک و شعر ترانه از هما میرافشار (گل قاصد کی فرستاده تو را - کی به تو گفته باین خونه برو)
• دشتی گوشه عشاق و بیات راجع. تصنیف با صدای بانو مهستی - آهنگ ترانه از اسدالله ملک و شعر ترانه از هما میر افشار (پا تو آهسته بزار دل این - نداره صبر و قرار دل این)
• همایون. تصنیف با صدای بانو الهه - آهنگ ترانه از اسدالله ملک و شعر ترانه از هما میر افشار (منو یک دل غرق به خون - تو هر شب به بزم دگرون)

• گلبرگ شماره ١ دشتى. با همكارى اسدالله ملك و جهانگير ملك - (جدا ز لاله رخ خود بهار را چه كنم - هزار داغ به دل لاله زار را چكنم)
• گلبرگ شمار٥ ٢ افشارى. با همكارى اسدالله ملك و جهانگير ملك

غزل آواز از سعدى (آن نه رويست كه من وصل جمالش دانم - اين حديث از دگرى پرس كه من حيرانم)

تصنيف از سعدى و حافظ (دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند - سروران بر در سودای تو خاک قدمند، خون صاحب نظران ریختی ای کعبه حسن - قتل اینان که روا داشت که صید حرمند،گاه گاهی بگذر در صف دلسوختگان - تا ثنائى بگویند و دعایی بدمند،هر خم از جعد پریشان تو زندان دلیست - تا نگویی که اسیران کمند تو کمند) (گفتم غم تو دارم گفتاغمت سر آید - گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید، گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز - گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید)

• گلبرگ شماره ٣ مخالف سه گاه. با همكارى اسدالله ملك و جهانگير ملك

غزل آواز از سعدى (اى كه گفتى هيچ مشكل چون فراق يار نيست - گر امید وصل باشد همچنان دشوار نیست)

تصنيف از با با طاهر (دو زلفونت بود تار ربابم - چه میخواهی ازین حال خرابم، ته که با مو سر یاری نداری - چرا هر نیمه شو آیی بخوابم) (شیشه می‌در شب‌یلدا شکست - ازغم عشقت دل‌شیدا شکست، بس كه زدم ریگ بیابان بکف - خارمغیلان همه درپا شکست)

• گلبرگ شماره ٤ بيات زند. با همكارى اسدالله ملك، جهانگير ملك و پرويز تبريزى

غزل آواز از وصال شيرازى (شد در شكوه ما با سر گيسوى تو باز - شب وصل است بسی کوته و این قصه دراز)

تصنيف از مولانا (با من صنما دل یک دله کن - گر سر ننهم آنگه گله کن، مجنون شده‌ام از بهر خدا - زان زلف خوشت یک سلسله کن، سی پاره به کف در چله شدی - سی پاره منم ترک چله کن، ای مطرب دل زان نغمه خوش - این مغز مرا پرمشغله کن)